از اِآناتوم سومري تا اردشير پارسي: نفرين در نبشته هاي شاهي ميان روداني و هخامنشي

From Eannatum, Sumerian king, to Ardashir, Persian King Curse in the Inscriptions of the Mesopotamian and Achaemenid kings

تاثير ميان رودان بر ساختار نهادهاي سياسي و فرهنگي شاهنشاهي هخامنشي امري نيست كه بتوان از آن چشم پوشيد. يكي از جنبه هايي كه اين تاثيرات در آن نمود يافته است، ايدئولوژي شاهي هخامنشيان است. نبشته هاي شاهي، يكي از موثق ترين منابع براي بررسي ايدئولوژي شاهي مي باشند. در اين راستا، حضور نفرين به عنوان يك بن مايه فرهنگي و نيز يكي از عناصر موجود در نبشته هاي مزبور، به خوبي نشان از يك سنت پيوسته فرهنگي و ادبي مي دهد كه به مدت دو هزاره، از مرحله سوم دوره ي دودمان هاي آغازين در سومر باستان تا پايان حيات سياسي ميان رودان در نبشته هاي شاهي به كار مي رفت. پس از فتح ميان رودان توسط هخامنشيان، نفرين نيز به همراه ساير بن مايه هاي سياسي و فرهنگي توسط آن ها براي نشان دادن مفاهيم مربوط به قدرت، به كار گرفته شد. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسي مفهوم، گستره و انواع نفرين در خاور نزديك باستان، سير تحولات نفرين در نبشته هاي شاهي ميان رودان، تداوم و تحول بن مايه مذكور در نبشته هاي پارسي باستان و سرانجام كاركردهاي آن در نبشته هاي شاهي ميان روداني و هخامنشي نشان داده شوند.

The influence of Mesopotamia on the political and cultural structure of Achaemenid Kingdom is not negligible. One aspect of this influence is the imperial ideology of the Achaemenids. King Inscriptions are one the most reliable resources to study the imperial ideology In this regard, the presence of curse as a cultural motifs and as an element of those inscriptions, is a evidence of a continuous cultural and literature tradition in the imperial inscription which lasted for two millennium, from the third period of the era of the early dynasties of ancient Sumer till the end of the political life of Mesopotamia. After conquering of Mesopotamia by the Achaemenids, curse along with other political and cultural motifs used by them to illustrate the concepts of power. The aim of this paper is to show the evolution of curse in the imperial inscription of Mesopotamia, continuity and change of those motifs in ancient Persian inscriptions, and its functions in the Mesopotamian and Achaemenid Imperial inscriptions by studying the concept, scope and types of curse in the ancient Near East.