برهان وجوب و امكان در آثار ابن سينا ،ابن رشد و توماس آكوييني

ابن رشد را عقيده بر آن است كه ابن سينا در برهان وجوب و امكان تحت تاثير متكلمين بوده و بر مشرب آنان مشي كرده و برهاني اقناعي آورده است بخصوص كه از مفهوم واجب الوجوب بالغير كه معناي محصلي ندارد در تقرير اين برهان استفاده كرده است نويسند مقاله ضمن تقرير استدلال هاي اين دو فيلسوف چنين نتيجه گرفته كه تقرير ابن رشد نه تنها مبتني بر وجوب و امكان نيست بلكه به بيان متكلمين در برهان حدوث نزديك مي شود زيرا منظور از ممكن نزد وي موجودي اس كه عدم بر وي تقدم زماني دارد علاوه بر اين ابن رشد نتوانسته مفهوم وجب بالغير را آن گونه كه ابن سينا مراد كرده در يابد. توماس آكوييني نيز گرچه برهان وجوب و امكان خود را مديون ابن سينا و در اعتبارات ماهيت از ايشان پيروي كرده است در تبيين برهان وجوب و امكان به طريق ابن رشد نزديك شده و ممكن الوجود را مشابه حادث زماني فرض كرده است.