اولويت‌سنجي مناطق مستعد اكوتوريسم با استفاده از مدل Buckley در GIS (نمونه موردي: شهرستان بهمئي)

(Survey priority areas suitable for ecotourism model in GIS Buckley (Case Study: city Bahmaei

اكوتوريسم شاخه ­اي از توريسم مي­باشد كه گردشگران به منظور لذت بردن از حضور در طبيعت و نيز ديدار از جاذبه ­هاي طبيعي اقدام مي­كنند. بررسي جغرافيايي و منطقه­ اي طبيعت ايران نشانگره اين امر است كه اكوتوريسم مي­تواند به عنوان يك درآمد اقتصادي پايدار مطرح مي­ شود. شهرستان بهمئي به عنوان يكي از شهرستان ­هاي استان كهگيلويه و بويراحمد به دليل مسائلي از جمله فقر اقتصادي ساكنين شهرستان همواره داراي مشكلات زياد بوده است. يكي از گام ­هاي اساسي در جهت رفع فقر و ايجاد اشتغال و ارتقاي توسعه همه جانبه­ ي شهرستان بهمئي استفاده بهينه از كليه امكانات و منابع موجود در شهرستان با مديريت علمي و استفاده از پژوهش ­هاي صاحب نظران و استفاده از سيستم­ هاي مكان مبنا در امر مديريت گردشگري مي ­باشد. در اين مطالعه با توجه به اينكه هدف پژوهش شناسايي نواحي مستعد توسعه اكوتوريسم در شهرستان بهمئي بوده است؛ عوامل مؤثر در اولويت‌سنجي مناطق مستعد گردشگري منطقه كه شامل: بارش و اقليم؛ توپوگرافي، كاربري اراضي، دسترسي، فاصله از گسل و مناطق حفاظت شده، درياچه و رودخانه و زمين شناسي با روش تحقيقي توصيفي – تحليلي در فرايند تحقيق بر اساس مدل پژوهش شناسايي، آماده سازي، وزندهي و در پايان نمودار و نقشه­ هاي خروجي مورد تجزيه و تحليل قرار مي­گيرد. كه نتايج نهايي و تحليل­هاي خروجي نشان مي­ دهد كه بخش­ هاي سرآسياب يوسفي و ممبي داراي بيشترين و بخش ليكك و كفشكنان داراي كمترين مناطق اكوتوريسم مي ­باشند.

Eco-tourism is a branch of tourism in which people who are interested in nature and voyagers are involved in order to enjoy being in nature and seeing its attractions, haunting and observing wild life, and so on. The geographical and area-based investigation of the nature in Iran proved that eco-tourism can be considered as a stable economic income. Bahmaee city located in Kohliloye-and-Boyer-Ahmad Province always suffered from lots of problems due to issues including the poorness of residents. One of the major steps in order to deviate poorness, prepare jobs, and develop the city multi-dimensionally is to apply all available facilities and resources in the city based on a knowledge-based management, the research studies of scholars, and place-based systems in managing tourism. Aiming to identify potential tourism development, this paper investigated the effective factors, in prioritizing potential tourism destinations, including precipitation and weather, topography, land usage, accessibility, distance from gosal and protected areas, lakes, and rivers using analytical-descriptive approach based on the identification, preparation, and prioritization model. Finally, the diagram of output maps was analyzed. The findings revealed that the Sar-e-Asiab-Yousefi and Mambi districts and the Likak and Kafshkonan districts had the highest and the lowest eco-tourism areas, respectively.