عنوان مقاله :
تاثير آموزش سبكهاي فرزندپروري به والدين بر احساس تنهايي نوجوانان
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Teaching Parenting Styles to Parents on Adolescents Feeling of Loneliness
پديد آورندگان :
منصوريان، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري بهداشت جامعه و روان , خسروان، شهلا دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري بهداشت جامعه و روان , توكلي زاده، جهانشير دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پزشكي - گروه علوم پايه , سجادي، موسي دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري , ريوندي، ياسر دانشگاه علوم پزشكي گناباد - دانشكده پرستاري و مامايي - كميته تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
نوجوان , احساس تنهايي , سبك فرزند پروري
چكيده فارسي :
احساس تنهايي، تجربه اي ناخوشايند و آزاردهنده و شايع در نوجوانان است. وقتي اين احساس به طور مكرر اتفاق افتد، اثرات مخربي بر سلامت جسمي، رواني و عاطفي نوجوان ميگذارد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش سبك فرزندپروري به والدين بر احساس تنهايي نوجوانان انجام گرفت. مواد و روشها: اين پژوهش نيمهتجربي در 50 نوجوان داراي احساس تنهايي در حد متوسط در محدوده سني 14 تا 17 سال و والدينشان در شهر گناباد از تير تا دي ماه 1394 انجام شد. نمونهها به روش نمونهگيري چندمرحلهاي انتخاب شدند. پس از تقسيم نمونهها به دو گروه آزمون و كنترل، آموزش در گروه آزمون به والدين در 11جلسه و هر جلسه 2-5/1 ساعت در 6 هفته ارايه شد اما گروه كنترل مداخلهاي دريافت نكرد. دادهها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناختي و مقياس تجديدنظرشده احساس تنهايي UCLA گردآوري شدند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 20 با آزمونهاي آناليز واريانس يكطرفه، مجذور كاي، T زوجي و T مستقل تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها: سبك غالب فرزندپروري در مادران گروه كنترل (80/3±22/32) و آزمون (89/3±78/33) مقتدرانه (183/0=p) و در پدران گروه كنترل (66/4±81/30) و آزمون (30/6±65/31) نيز مقتدرانه (131/0=p) بود. ميانگين احساس تنهايي در گروه كنترل از 40/4±00/41 قبل از مداخله به 64/4±27/41 بعد از مداخله افزايش يافت كه اين افزايش معنيدار نبود (642/0=p). در گروه آزمون نيز احساس تنهايي از 08/4±78/39 قبل از مداخله به 84/6±35/39 بعد از مداخله كاهش يافت كه اين كاهش معنيدار نبود (776/0=p). نتيجهگيري: آموزش سبك فرزندپروري به والدين تاثيري بر احساس تنهايي نوجوانان ندارد.
چكيده لاتين :
Aims: Loneliness is an unpleasant, disturbaing, and prevalent experience in the adolescents. The repetition of the experience badly affects the adolescents’ physical, mental, and emotional health. The aim of this study was to determine the effects of parenting style training on the adolescents’ loneliness feeling. Materials & Methods: In the semi-experimental study, 50 adolescents with loneliness feeling, aged between 14 and 17 years, and their parents were studied in Gonabad from July to December 2015. The subjects were selected via stepwise sampling method. The subjects having been divided into experimental and control groups, parents of experimental group received eleven 1.5- to 2-hour training sessions for 6 weeks. Control group received no training. Data was collected by the UCLA revised loneliness feeling scale. Data was analyzed by SPSS 20 software using one-way ANOVA, Chi-square, paired T, and independent T tests. Findings: The prevailing parenting style in the mothers of control (32.22±3.80) and experiment (33.78±3.89) groups was ex catherda. The prevailing parenting style in the fathers of control (30.81±4.66) and experiment (31.65±6.30) groups was ex catherda. There was an insignificant increase in the mean loneliness feeling in control group from 41.00±4.40 (befor the intervention) to 41.27±4.64 (after the ntervention; p=0.642). There was an insignificant reduction in the loneliness feeling in experimental group from 39.78±4.08 (before the intervention) to 39.35±6.84 (after the intervention; p=0.776). Conclusion: Teaching the parenting style to the parents does not affect the adolescences’ loneliness feeling.