پديد آورندگان :
توكلي زاده، جهانشير دانشگاه علوم پزشكي گناباد - مركز تحقيقات توسعه اجتماعي و ارتقاي سلامت - گروه علوم پايه , جمالي، زهره دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند - دانشكده علوم انساني - گروه روان‌شناسي , صفرزاده، سميه دانشگاه علوم پزشكي گناباد - مركز درمان نگهدارنده با متادون
كليدواژه :
سالمندي , كيفيت زندگي , اضطراب , افسردگي
چكيده فارسي :
سالمندي مانند ساير دوره هاي زندگي با تغييرات بدني، رواني و اجتماعي خاص مشخص ميشود. سالمندان ممكن است در سازگاري با اين تغييرات با مشكلاتي مانند حس درماندگي و آشفتگي‌هاي هيجاني روبرو شده و كيفيت زندگي آنان تحت تاثير قرار گيرد. هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش اضطراب و افسردگي و عوامل جمعيت‌شناختي در پيشبيني كيفيت زندگي سالمند بازنشسته شهرستان گناباد بود. ابزار و روشها: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي در تمامي سالمندان عضو كانون بازنشستگان شهرستان گناباد انجام شد و 200 نفر به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از 4 پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي، افسردگي بك، اضطراب بك و كيفيت زندگي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از نرم‌افزار SPSS 19 و آزمون‌هاي تحليل رگرسيون چندگانه با روش گام‌به‌گام و كدگذاري اثر استفاده شد. يافته ها: ميانگين ميزان اضطراب نمونه‌هاي پژوهش 49/7±47/12 و افسردگي 07/11±58/15 بود. كيفيت زندگي (58/14±11/78) در برگيرنده سه بُعد سلامت روان (24/6±60/29)، روابط اجتماعي و محيط زندگي (66/5±25/24) و سلامت جسماني (71/4±26/24) بود. همبستگي ميانگين كلي كيفيت زندگي با افسردگي و اضطراب معني‌دار بود ولي همبستگي معني‌داري با متغيرهاي جمعيت‌شناختي نداشت. 8/35% واريانس كيفيت زندگي از طريق افسردگي و 1/40% واريانس كيفيت زندگي توسط مجموع افسردگي و اضطراب پيشبيني شدند. بين دو متغير افسردگي و اضطراب با متغير كيفيت زندگي رابطه خطي وجود داشت. 9/17% واريانس كيفيت زندگي توسط سن، 2/30% توسط مدرك ديپلم، 3/21% توسط مدرك فوق ديپلم، 9/39% توسط درآمد و 1/16% توسط تاهل پيشبيني شد. نتيجهگيري: اضطراب، افسردگي و برخي از عوامل جمعيت‌شناختي پيش‌بيني‌كننده كيفيت زندگي سالمندان هستند.
چكيده لاتين :
Aims: As other life periods, aging is characterized by physical, mental, and social changes. In the adaptation with such changes, the elderly might face with problems such as sense of helplessness and emotional disturbances, while their quality of life is affected. The aim of this study was to determine the roles of anxiety and depression, as well as the demographic factors, in the prediction of the quality of life of the retired elderly in Gonabad Township. Instrument & Methods: In the descriptive correlational study, the elderly, who were members of Gonabad Township Retired Center, were studied. 200 persons were randomly selected. Data was collected by four questionnaires including a demographic, Beck depression, Beck anxiety, and quality of life. Data was analyzed by SPSS 19 software using stepwise multiple regression analysis and the effect coding tests.
Findings: Mean anxiety level of the samples was 12.47±7.49. Mean depression level was 15.58±11.07. The quality of life (78.11±14.58) included mental health (29.60±6.24), social relationships and life environment (24.25±5.66), and physical health (24.26±4.71). There was a significant correlation between total mean of quality of life and depression and anxiety, but without any significant correlation with the demographic characteristics. Depression and the sum of depression and anxiety predicted 35.8% and 40.1% of the variance of quality of life, respectively. There was a lineal correlation between depression and anxiety and the quality of life. 17.9%, 30.2%, 21.3%, 39.9%, and 16.1% of the variance of quality of life were predicted by age, diploma certification, post-diploma certification, income, and marital status, respectively. Conclusion: Anxiety, depression, and some demographic characteristics are the predictors of the quality of life of the elderly.
