عنوان مقاله :
تاثير 8 هفته تمرين متناوب هوازي بر هموگلوبين گليكوزيله و شاخص مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت قندي نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
Effect of 8 Weeks Aerobic Interval Training on Glycosylated Hemoglobin and Insulin Resistance Index in Diabetic Mellitus Type 2 Women
پديد آورندگان :
مطلبي، فرحناز دانشگاه شهيد چمران - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي , شاكريان، سعيد دانشگاه شهيد چمران - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي , رنجبر، روح اله دانشگاه شهيد چمران - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين , هموگلوبين گليكوزيله , مقاومت به انسولين , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
افزايش هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c)، نشانه كنترل نامناسب گلوكز در افراد ديابتي است. شواهد نشان ميدهد كاهش ميزان HbA1c از عوارض درازمدت ديابت پيشگيري مينمايد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير 8 هفته تمرين متناوب هوازي بر HbA1c و شاخص مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روشها: در اين مطالعه نيمهتجربي در سال 1391، 30 زن مبتلا به ديابت نوع دو مراجعهكننده به كلينيك ديابت بيمارستان گلستان اهواز بهروش نمونهگيري در دسترس انتخاب شده و بهطور تصادفي به دو گروه 15نفري تجربي و كنترل تقسيم شدند. برنامه تمرين متناوب هوازي شامل ركابزدن روي دوچرخه كارسنج با شدت 80-65% حداكثر توان، سه روز در هفته بهمدت 8 هفته بود. نمونههاي خوني قبل و بعد از جلسات تمرين در حالت ناشتا از همه آزمودنيها گرفته شد. دادهها توسط آزمون T وابسته و آزمون تحليل كوواريانس و بهكمك نرمافزار SPSS 17 مورد تحليل قرار گرفتند. يافتهها: كاهش مقادير HbA1c و گلوكز ناشتا بهدنبال 8 هفته تمرين متناوب هوازي در گروه تجربي معنيدار نبود (05/0p>)، اما انسولين سرم و مقاومت به انسولين بهشكل معنيداري كاهش داشت (05/0p<). بين مقادير HbA1c و گلوكز ناشتا در گروه تجربي و كنترل تفاوت معنيداري مشاهده نشد، ولي بين مقادير انسولين سرم و مقاومت به انسولين در دو گروه تفاوت معنيدار وجود داشت (05/0p<). نتيجهگيري: تمرين متناوب هوازي بهمدت 8 هفته با شدت فزاينده در زنان ديابتي نوع دو، بر ميزان انسولين سرم و شاخص مقاومت به انسولين تاثير دارد، اما بر ميزان HbA1c و گلوكز خون ناشتا تاثير چنداني ندارد.
چكيده لاتين :
Aims: Any increase in the glycosylated hemoglobin (HbA1c) implies improper glucose control in the diabetic persons. Based on the evidences, a reduction in HbA1c prevents the long-term side-effects of diabetes. The aim of this study was to investigate the effects of 8-week aerobic alternate exercises on HbA1c and insulin resistance index in women with type II diabetes. Materials & Methods: In this semi-experimental study, 30 women with type II diabetes referred to the diabetes clinic of Ahwaz Golestan Hospital were studied in 2012 The subjects were selected via available sampling, and randomly divided into experimental and control groups (n=15 per group). The aerobic program consisted of 8-week pedaling on an ergometer bicycle with an
intensity of 68 to 80% of maximum power (3days per week). Fasting blood sampling was done before and after the exercise sessions in all the subjects. Data was analyzed by SPSS 17 software using dependent T and covariance Findings: Following 8-week aerobic alternate exercises, there was no significant reduction in HbA1c and fasting glucose in experimental group
(p>0.05). Nevertheless, there were significant reductions in serum insulin and insulin resistance (p<0.05). There was no significant difference between fasting glucose and HbA1c amounts in experimental and control groups. Nevertheless,
there were significant differences between serum insulin and insulin resistance in both groups (p<0.05). Conclusion: 8-week aerobic alternate exercises with an increasing intensity affect serum insulin level and insulin resistance index in the women with type II diabetes. Nevertheless, the exercises do not considerably affect fasting blood glucose and HbA1c amount.