تاثير بخور آويشن بر ويزينگ و تعداد تنفس مبتلايان به تشديد حاد بيماري مزمن انسدادي ريه

Effect of Thymus Vulgaris Inhaling on Wheezing and Respiratory Rate in Patients with Acute Exacerbation of Chronic Obstructive Pulmonary Disease

اهداف: امروزه در درمان بيماري مزمن انسدادي ريه از داروهاي مختلفي استفاده مي­شود. اين داروها نه‌تنها هزينه­‌هايي به بيمار تحميل مي­كند، بلكه عوارض جانبي زيادي نيز به‌همراه دارد. هدف اين مطالعه، تعيين تاثير بخور آويشن بر ويزينگ و تعداد تنفس مبتلايان به تشديد حاد بيماري مزمن انسدادي ريه بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك كارآزمايي باليني تصادفي‌ كنترل‌شده يك‌سوكور است كه در بين 60 نفر از مبتلايان به بيماري مزمن انسدادي ريه در وضعيت تشديد حاد بخش اورژانس بيمارستان 22بهمن گناباد در سال 1395 اجرا شد كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و سپس به‌طور تصادفي با روش بلوك‌هاي جايگشتي (بلوك‌هاي چهارتايي) به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. گروه مداخله، بخور آويشن 1% به‌مقدار ml5 و به‌مدت‌ 15دقيقه با ماسك مخصوص بخوردرماني دريافت كرد و گروه كنترل، بخور آب مقطر به‌ همان مقدار و زمان و مراقبت‌هاي معمول را دريافت نمود. يك دقيقه قبل و پس از مداخله، تعداد تنفس و ويزينگ بيماران دو گروه در مدت يك‌دقيقه ثبت شد. تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 22 و توسط آزمون‌هاي مجذور كاي، T مستقل و T زوجي انجام شد. يافته­‌ها: در گروه مداخله پس از بخور، ميانگين تعداد تنفس نسبت به قبل از مداخله كاهش معني‌دار يافت (001/0=p). كاهش شدت ويزينگ نيز در گروه مداخله معني‌دار بود (001/0=p). نتيجه‌گيري: بخور آويشن در كاهش تعداد ويزينگ و تنفس مبتلايان به بيماري مزمن انسدادي ريه در وضعيت تشديد حاد تاثير دارد.

Aims: Today, different drugs are used to treat Acute Exacerbation of Chronic Obstructive Pulmonary Disease (AECOPD). These drugs not only impose costs on the patient, but also have many side effects. The aim of this study was to determine the effect of thymus vulgaris inhaling on wheezing and respiratory rate in patients with acute exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease. Materials and Methods: The present randomized, controlled, single blind clinical trial was performed on 60 patients with AECOPD referred to Emergency Department of 22 Bahman Hospital in Gonabad, Iran in 2016. The patients were selected through purposive sampling method and were randomly assigned to control and intervention groups based on the permutation blocks method. The intervention group received T. vulgaris 1% inhaling as much as 5ml for 15 minutes through inhaling treatment mask, and the control group used distilled water inhaling for the same amount and duration with inhaling treatment mask. The patients' respiration rate and wheezing for both groups were recorded for 1 minute. The data were analyzed by SPSS 22, using Chi-square, independent t-test, and paired t-test. Finding: In the intervention group after the inhaling, the mean respiratory rate decreased significantly compared to before the intervention (p=0.001). The reduction in wheezing intensity was also significant in the intervention group (p=0.001). Conclusion: Thymus vulgaris inhaling is effective in reduction of wheezing and respiratory rate in patients with AECOPD.