تدوين و اعتباريابي مدل معادلات ساختاري برندسازي ابرشهرها (مورد مطالعه: ابر شهر تهران)

(Developing and Validating the Structural Equation Model of Mega-Cities Branding (Case Study: Tehran Megacity

برندسازي ابرشهرها باعث مي‌شود تصويري از شهر ارائه گردد كه شهر با ديگر شهرها در سطح ملي و بين المللي رقابت كرده و نهايتاً باعث حداكثر سازي منافع شهروندي مي‌شوند. علاوه بر اين برندسازي ابرشهرها موجب تقويت جايگاه ذهني و وجهه آنها شده و فرصت رقابت ميان شهرها را بوجود مي‌آورد و اين ايجاد جو رقابت ميان شهرها در نهايت موجب سرازير شدن سرمايه‌هاي مادي، معنوي و اجتماعي به ساختارهاي شهري خواهد شد و افزايش رفاه و سطح كيفيت زندگي را براي ساكنين آن به بار مي‌آورد. اگرچه مطالعات پراكنده‌اي در زمينه برند و برندسازي شهري انجام گرفته اما خروجي آن، به تدوين برنامه‌اي منظم و قابل اجرا نينجاميده است. در اين پژوهش، مدل زمينه‌اي برندسازي ابرشهرها در شهر تهران با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي و مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و LISREL آزمون و اعتباريابي شده است. در مدل ساختاري رابطه بين مؤلفه‌هاي پويايي برند، نياز به انبوه بازديد كنندگان و نياز كشور بر فرايند برندسازي و همچنين فرايند برندسازي بر درآمدزايي، تبديل شهر به يك مقصد بالقوه و توسعه پايدار شهري نشان داده است. مدل ساختاري در حالت تخمين استاندارد نشان داد كه بيشترين تأثير مثبت، نياز كشور بر فرايند برندسازي است و كمترين تأثير، پويايي برند بر فرايند برندسازي است. همچنين بيشترين تأثير فرايند برندسازي بر پيامدها بر متغير درآمدزايي است.

Branding the megacities brings city image that causes the city has competed with other cities at the national and international levels and ultimately maximizes the benefits of citizenship. In addition, branding of megacities strengthens their brand position and image and creates a climate of competition between cities that will eventually lead to the flow of material, spiritual and social capital into urban structures, and increase the level of welfare and quality of life to its inhabitants. Although disparate researches has been done on brand and branding, but their output did not come up with a systematic and enforceable program. In this research, the underlying model of megacities branding in Tehran was tested and validated using exploratory and confirmatory factor analysis and structural equation modeling by means of SPSS and LISREL softwares. The structural model has indicated the relationship between brand dynamics components, the need for a large number of visitors, and the country's need with branding process as well as the relationship between branding process with income generation, tansforming the city into a potential destination and sustainable urban development. The structural model in the standard estimation mode showed that the greatest positive impact is the country's need for the branding process and the least impact is brand dynamics on the branding process. Also, the greatest impact on consequences by branding process is on revenue variable.