جستاري نقادانه در نظام حقوقي تأمين اجتماعي ايران

A CRITICAL STUDY OF LEGAL SYSTEM OF SOCIAL SECURITY IN IRAN

امروزه نظام تأمين اجتماعي ايران بعد از پشت سر گذاشتن دوره هاي مختلف وارد مرحله تكامل سازماني و توجه به پوشش همگاني شده است. اما اين نظام همانند تمام نظام هاي طراحي شده توسط انسان كاستي هايي دارد كه بايد نسبت به رفع آن اقدام شود. در اين مقاله نظام تأمين اجتماعي از جنبة حقوقي مورد نقد و بررسي قرار گرفته و براي مهم ترين چالش ها و كاستي هاي آن پيشنهادهاي لازم ارايه شده است. محورهاي اصلي بحث عبارت است از: مفهوم و محتواي حق برخورداري از تأمين اجتماعي و اصول حاكم بر آن مانند اصل فراگيري، اصل جامعيت و كفايت و اصل برابري و تكليف دولت در اين زمينه و بررسي ساختارها و تشكيلات مربوط به عملياتي كردن آن؛ ناهمگوني ها، تبعيض ها، تفاوت هاي غيرقابل توجيه، تعارض ها، همپوشاني ها و وجود ضوابط غيرمنطقي در نظام تأمين اجتماعي ايران و آسيب شناسي وضع قوانين و مقررات.

Social security of Iran has passed different stages and today has entered the stages of organizational development and universal coverage. But this system, like other man-made systems, has inadequacies which must be rectified. In this article, legal system of Iran has been studied from legal point of view and necessary proposals have been presented in order to remove these defects: Main axis of discussions are as follows: Notion and content of the right to social security and it's governing principles like as universality, Comprehensiveness and equality and duty of the government in this regard; Examination of structures and organizations required to implement it; Discriminations, conflicts, overlaps and irrational rules and pathology of system of enacting the laws and regulation in Iran's social security system.