كنوانسيون جهاني حق مؤلف

UNIVERSAL COPY RIGHT CONVENTION

معاهده ژنو در مورد حق مؤلف در سال 1952 تأسيس و تنها در ژوئيه 1971 مورد اصلاح قرار گرفت. اين معاهده به ابتكار يونسكو و پيگيري يك تعداد از كشورها از جمله مهم ترين آنها ايالات متحده آمريكا و شوروي سابق كه داراي اكراه در پيوستن به معاهدة برن بودند منعقد گرديد. گذشته از تفاوت هاي شكلي، ساختار اين معاهده مشابه معاهدة برن است. از مهم ترين تفاوت هاي اين معاهده با معاهدة برن، يكي تعيين سطح حمايتي ضعيف تر از آنچه در معاهدة برن مقرر شده و ديگري در زمينة تشريفات است. در اين معاهده اصل اعطاي حق مؤلف به شرط رعايت برخي تشريفات مطرح است. اين معاهده، به معاهدة جهاني معروف است، از آن جهت كه انتظار مي رفته تمامي كشورهاي جهان بدان ملحق شوند. در معاهده حقوق معاهده اي، اصل برابري مؤلف خارجي با مؤلف داخلي، تشريفات و تدابير به نفع كشورهاي در حال توسعه مقرر شده است، اما حق معنوي مؤلف به سكوت برگزار شده است. اين معاهده آن توفيقي را كه در هنگام وضع آن انتظارش مي رفته است، نداشته است.

The Geneva Convention was first formulated in 1952 and amended in 1971. This convention was initiated by UNESCO and a number of countries including the USA and the fromer soviet unio‎n which were seluctant to join the Berne Convention overlooking apparent differences, the basic structure of the two conventions is similar. One difference though is the lower level of protection for the author’s rights in the Geneva Convention in comparison to the Berne Convention. Another difference is that unlike the Berne convention, The principle of the Author?s rights in the Geneva convention is conditional to the acceptance of certain ceremonies. This convention is renown as the universal convention because it was expected to be joined by all countries. In this convention rconventional rights, the principle of equality of foreign and domestic authors, and ceremonies and policies are all in favour of developing countries, though nothing has been mentioned about the moral rights of the author. In sum,the Geneva Gonvention has not proved to be as successful as it was initialy expected to be.