نسبت نظر و عمل در تاريخ پژوهي زرين كوب

تأسيس رشتة تاريخ در نظام دانشگاهي ايران اگرچه هم‌چون الگوي اروپايي‌اش، از حيث دست‌ يابي به اطلاعات و داده‌هاي تاريخي مشكل نداشت، برخلاف آن از همان ابتدا با مسائل متعددي در عرصة نظري و اصول و قواعد عملي مبتني بر آن، در تاريخ‌پژوهي و توليد دانش تاريخ، رو به‌ رو شد. عبدالحسين زرين‌كوب با درك اين مسئله و طرح سؤال از فايده و كاركرد تاريخ، بر آن شد تا با دادن پاسخ‌ هاي نظري مناسب و تحكيم اساس نظري و فكري آن و مطرح‌ كردن روش مناسب در پژوهش تاريخي، جايگاهي رفيع براي تاريخ و تاريخ‌پژوهي فراهم سازد. يافته‌هاي اين تحقيق بر اساس روش تحليل گفتار نشان مي‌دهد كه پرسش‌هاي فلسفي زرين‌كوب دربارة تاريخ، نه‌تنها پاسخ‌ هاي درخور و مناسب نيافتند، بلكه اصول و قواعد عملي منتج از آن‌ها نيز در تاريخ‌پژوهي وي حضور اصيل و شايسته‌اي نداشتند و درنتيجه در تاريخ‌ پژوهي وي شكافي عميق ميان نظر و عمل پديدار شد.