بازي و سرگرمي كودكان در ايران (1320- 1285ش)

(Children’s Games and Entertainments in Iran (1285-1320

سال هاي حد فاصل مشروطه تا پايان دوره رضا شاه (1285-1320 ش.) به تبع تحول ذهني سال هاي پيش از آن، دوره تظاهر مادي مدرنيته در سراسر ايران بود. در پيامد اين امر جامعه ايراني نه تنها محمل ذهنيت جديدي از مفهوم كودكي كه پذيراي تعريف نويني از بازي هاي كودكانه و انواع آن گرديد. در اين مقاله برآنيم تا به اين پرسش پاسخ گوئيم كه جامعه ايراني در اين دوره چه درك و دريافتي از بازي هاي كودكانه داشت و اين ذهنيت عمومي تحت تأثير چه علل و عواملي تجدّد و تحّوليافت؟حاصل اين پژوهش آن است كه جامعه ايراني از تعريف بازي به مثابه ابزاري براي سرگرمي به تعريف جديدي رسيد كه در آن از بازي ها و سرگرمي ها براي تربيت صحيح كودكان در خانه، كودكستان و مدرسه استفاده مي گرديد. علاوه بر اين همانگونه كه همه كودكان ايراني به آموزش جديد دسترسي نداشتند بهره مندي از بازي ها و سرگرمي هاي جديد هم محدود به طبقات و اقشار بالاي جامعه بود.

The period of time ranging from the Constitutionalism to the end of Reza Shah Era(1285-1320) represents the emergence of materialistic modernity in Iran, caused by intellectual transformations preceding that. Consequently, the Iranian society experienced a new definition of and attitude towards childhood and various types of children games. The present paper seeks to investigatethe Iranians'perception of children games and the factor(s) that renewed and transformed this public mindset. The findings reveal that the Iranian society perception of games as forms of entertainment underwent transformation as games and entertainment began to be seen as means of educating children properly at home, kindergarten, and school. Moreover, as all Iranian children did not have access to modern education, new games and entertainment were restricted to higher levels of the society.