كليدواژه :
تمدن ايلام , مذهب ايلاميان , نقش خدايان , نقوش اساطيري
چكيده فارسي :
تمدن ايلام مهمترين تمدن باستاني و بومي سرزمين ايران پيش از تشكيل حكومت هاي آريايي ماد و هخامنشي است. اين تمدن، با مركزيت شوش، از حدود 3200 پ‌م وارد عصر شهرنشيني شد و در 646 پ‌م به دست آشوريها از صحنة تاريخ كنار گذاشته شد. يكي از مهمترين اركان تمدن ايلاميان مذهب و جهان بيني خاص آنان است كه با ساخت معابد، پيكرة خدايان، و مراسم و آيين هاي مذهبي، مانند قرباني و نذورات، جلوه گر مي شود. براساس مدارك و شواهد باستان شناختي، مذهب ايلاميان در گذر زمان بسيار دگرگون شده است؛ مهمترين وجه اين دگرگوني را مي توان در اَشكال مختلف خدايان ايلامي به‌طرزي آشكار مشاهده كرد. در مطالعة حاضر كوشش شده است، با تكيه بر شواهد باستان شناختي، سير تحول اَشكال خدايان ايلامي از آغاز شكل گيري تا سقوط اين تمدن در قالب ظاهر، حيوانات (ديوسانان)، تركيب حيوان ـ حيوان، تركيب انسان ـ حيوان، انسان، و سرانجام به‌صورت ايزداني مجرد و ناديدني به نمايش گذاشته شود.
چكيده لاتين :
Ilam civilization is the most important ancient and indigenous civilization of Iran prior to the formation of Aryan rule and the Achaemenid Empire. The capital of this civilization, Susa, joinedurbanization in 3200 B.C. and was put aside from history in 646 B.C. by Assyrian Empire. One of the most significant part of this civilization was Ilamidreligion and worldview as represented in their temples, gods statues, religious traditions, and ceremonies such as immolation, oblation, and so on. According to archeological documents and evidence, Ilamid religion has transformed greatly. This transformation is to a large extent reflected in the changes to the figures of Ilamid gods. This article, relying on archeological evidence, makes efforts to examine the metamorphosis in Ilamidgods from the beginning of their formation to the decline of this civilization. The gods appeared as animals (beasts), animal-animal combination, animal-human combination, and eventuallyas sacred and unobservable gods
