ارزيابي مديريت دانشگاه هاي دولتي تهران مبتني بر رويكرد سيستم هاي سازگارشونده پيچيده

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي مديريت دانشگاه­هاي دولتي تهران مبتني بر رويكرد مديريت سيستم­هاي سازگارشونده بود. روش پژوهش استفاده شده در اين تحقيق، در زمره تحقيقات تركيبي است. بخش كيفي پژوهش، تحليل محتواي اسناد مطالعاتي بود كه با هدف استخراج مقوله­ هاي " مديريت سازگارشونده" انجام شد. در بخش كمي، روش توصيفي و پيمايشي است. جامعه آماري بخش كيفي پژوهش، كليه اسناد مطالعاتي مربوط به دانشگاه سازگارشونده پيچيده و همچنين متن مصاحبه با 9 خبره علمي در زمينه دانشگاه بود. جامعه آماري در بخش كمي پژوهش، شامل كليه اعضا هيأت علمي دانشگاه ­هاي دولتي تهران در سال تحصيلي 94-93 بود. براي جمع­ آوري داده ­ها از مقياس محقق ساخته "مديريت سازگارشونده پيچيده" استفاده شد. از تحليل محتواي اسناد مطالعاتي و متن مصاحبه با 9 خبره علمي، الگوي مديريت سازگارشونده پيجيده در دانشگاه بدست آمد. پرسشنامه ­هاي ساخته شده بر اساس اين الگو، بر روي 228 استاد دانشگاه هاي شهر تهران اجرا شد. نتايج تحليل عاملي تاييدي بر روي داده ­هاي جمع آوري شده، نشان داد كه الگو از برازش خوبي برخوردارست (df=194, RMSEA=0/09, CFI=0/98, NFI=0/95 ). پايايي پرسشنامه محقق ساخته 9/0 به دست آمد. از مقياس " مديريت سازگارشونده پيچيده" براي ارزشيابي مديريت دانشگاه­ها استفاده شد. نتايج اجراي پژوهش، نشان مي­ دهد كه مديريت و رهبري دانشگاه ­هاي نمونه پژوهش، در ابعاد استقلال نسبي، خودسازماندهي و پيچيدگي نمره اي بسيار نزديك به ميانگين ممكن را كسب نموده است. اين در حالي­ است كه انتظار مي رود دانشگاه هاي مورد بررسي از استقلال و خودسازماندهي بالايي برخوردار باشند. به واقع، دانشگاه بايد متناسب با رشد و بلوغ خود، از استقلال در حوزه مديريت و رهبري، برخوردار باشد؛ چرا كه درجه آزادي در يك سيستم پيچيده سازگارشونده از ويژگي­هاي اساسي سيستم است.