عنوان مقاله :
بررسي نسخههاي خطي متن پهلوي نامههاي منوچهر
عنوان به زبان ديگر :
An examination of the manuscripts of the Pahlavi text of Mauchahr’s letters
پديد آورندگان :
جعفري دهقي، محمود دانشگاه تهران-گروه فرهنگ و زبانهاي باستاني , بهرامي، عسكر دانشگاه تهران- گروه فرهنگ و زبانهاي باستاني
كليدواژه :
فارسي ميانه , نامههاي منوچهر , نسخهشناسي , نسخههاي زردشتي
چكيده فارسي :
ادوارد وست كه نخستينبار متن فارسي ميانۀ نامههاي منوچهر را به همراه چند اثر ديگر به انگليسي ترجمه و منتشر كرده، نسخههاي دربردارندۀ نامهها را در دو رده جاي داده است: يكي آنها كه از روي نسخۀ شمارۀ 35 مجموعۀ دستنويسهاي اوستايي و پهلوي دانشگاه كپنهاگ نوشته شدهاند؛ و ردۀ دوم، شامل نسخههايي است كه بر اساس بررسي هاي وست از طريق دستنوشتۀ شمارۀ 14 مجموعۀ هاوگ در كتابخانۀ دولتي مونيخ رونويس شدهاند. وست اين دو نسخۀ اصلي را به ترتيب نسخۀ K35 و M14 ناميده است. در اينجا بررسي اجمالي اين دو رده و نسخههاي زيرمجموعۀ آنها ميآيد و در ادامه هم چند نسخۀ ديگر كه اين متن را در بر دارند، معرفي ميشوند.
چكيده لاتين :
Edward West, who, for the first time, translated and published Manuchahr’s Middle Persian letters into English together with some other works, has classified the letters into two categories: the first category has been taken from the manuscript N0.35, collected Pahlavi and Avestan manuscripts at Copenhagen University; the second, containing the manuscripts that, according to West’s investigation, have been copied from the manuscript No. 14, the Hough’s Collection at Munich State Library. West has named these two basic manuscripts K35 and M14. Here, a brief review of these two categories and their sub-collections is presented and, then, a few other manuscripts including the text under discussion will be introduced.