رويكردهاي دودماني و محلّيِ ميرجمال‌الدين محمد حسيني قادري جامي در گزينش متون تاريخي و منشآت در مجموعۀ خطّي وي

The familial and local approaches adopted by Mir Jaml al-Din Mohammad Hoseyni Qaderi of Jam in selecting historical texts and monsha’at (writings) for his manuscript collection

مقالۀ پيش رو به نحوۀ انعكاس متون تاريخي و منشآت در مجموعه‌اي خطّي متعلّق به كتابخانۀ مجلس شوراي اسلامي، مربوط به اوايل سدۀ دوازدهم هجري، به قلم ميرجمال‌الدين محمد حسيني قادري جامي، پرداخته است. ميرجمال‌الدين عارف و ملازم شاهزادۀ گوركاني، محمد اكبر فرزند اورنگ‌زيب، بود. مطالعۀ اين مجموعه، توجه ويژۀ گردآورنده و كاتب صوفي‌مشرب آن را به تواريخ محلّي خراسان و نيز به متون تاريخي و منشآت صفويان و تيموريان هند نشان مي‌دهد.

This article addresses the way that historical texts and monsha’at (formal written material) are reflected in the 12th/18th -century manuscript collections, kept in the Islamic Assembly Library, written by Mir Jamal al-Din Mohammad Hoseyni Qaderi of Jam. A mystic, Mir Jamal al-Din was in the entourage of the Timurid prince Mohammad Akbar Awrangzib. A review of the collection reveals the special interest of its Sufi compiler and scribe in the local histories of Khorasan as well as historical texts and the Safavid and Timurid monsha’at.