عنوان مقاله :
نتايج دو روش درماني داروي ريتوكسيماب و طحال برداري در بيماران پورپوراي ترومبوسيتوپنيك ايميون مزمن بيمارستان كودكان مفيد
عنوان به زبان ديگر :
Results of the two types of treatment
پديد آورندگان :
شمسيان، بي بي شهين بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران , زوار، نويد بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران , احمدي خطيري، فرزانه بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران , ارزانيان، محمدتقي بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران , شمشيري، احمدرضا بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران , كاظميان، محمد بيمارستان فوق تخصصي كودكان مفيد - مركز تحقيقات بيماري هاي خوني مادرزادي - تهران
كليدواژه :
ايميون ترومبوسيتوپنيك پورپورا , ريتوكسيماب , طحال برداري
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مديريت بهينه ITP مزمن در گروه سني كودكان به لحاظ عوارض دراز مدت درمان خصوصاً سپيس، هميشه مد نظر محققان بوده است. هدف اين پژوهش، شناسايي نتايج درماني اسپلنكتومي و ريتوكسيماب در اين بيماران بود.
مواد و روش ها: در يك مطالعه توصيفي، پرونده بيماران با تشخيص اوليه ITP مزمن از سال 1380 الي 1391 انتخاب شدند. متغيرها شامل جنسيت، سن در زمان دريافت ريتوكسيماب يا اسپلنكتومي، پاسخ به ريتوكسيماب يا اسپلنكتومي، عوارض درمان، واكسيناسيون قبل از اسپلنكتومي و آنتي بيوتيك پروفيلاكتيك بودند. اطلاعات استخراج شده توسط نرم افزار EXCEL و5/11 SPSS تحليل شدند.
يافته ها: بيماران ITP مزمن 39 مورد، 18 مونث و 21 مذكر بودند. 17(5/43%) بيمار داروي ريتوكسيماب با دوز mg/m2 375 و mg/m2 100 در 1 تا 9 نوبت دريافت كرده بودند. 3(6/17%) بيمار از گروه اول پاسخ كامل (پلاكت بالاي 100000) داشتند. تب و پان سيتوپني در دو بيمار مشاهده شد. بيماراول با درمان حمايتي تب، درمان را ادامه داد. بيمار ديگر پس از دريافت نوبت دوم ريتوكسيماب، دچار پان سيتوپني شديد شد ولي پس از 7 ماه بهبود يافت. 6 بيمار(15%) طحال برداري شدند و 4 (7/66%) مورد پاسخ كامل دادند. 5 مورد (85%) واكسيناسيون كامل قبل از طحال برداري داشتند. هيچ موردي از سپسيس و ترومبوز وجود نداشت.
نتيجه گيري: شايد تعداد كم بيماران طحال برداري شده در اين مطالعه ناشي از توانايي درمان هاي دارويي اعم از ريتوكسيماب براي اجتناب از اسپلنكتومي باشد و ريتوكسيماب مي تواند در شرايطي كه در دسترس باشد، حتي جايگزين موارد طحال برداري شود. مطالعه هاي آينده نگر با تعداد بيشتر بيماران و چند مركزي جهت نتيجه گيري نهايي توصيه مي شود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: In this study، the treatment results of "Rituximab therapy and Splenectomy" in chronic patients of ITP were collected in Mofid Children's Hospital during the years of 1380-1391.
Materials and Methods: In this descriptive study، the charts of patients with chronic ITP in years of 1380-1391 were studied. Variables including sex، age at rituximab therapy spelenectomy، treatment response، side effects، prespelenectomy vaccination and prophylactic antibiotics were assessed. The data were analyzed by EXCEL & SPSS 11.5.
Results: Chronic ITP patients were 39 cases، 18 males and 21 females; 17 (43.5%) patients received rituximab with 375 mg/mm2 and 100 mg/mm2، between 1-9 times. Three patients of the first group completely responded (plt > 100000/mm3). Complications، fever and pancytopenia were seen in 2 patients. The first patient with fever responded to the supportive treatment. The other patient showed severe pancytopenia after receiving the second dose of Rituximab but at last recovered after 7 months with the supportive therapy. Six out of 39 (15%) patients of chronic ITP with the history of variable treatments had been splenectomised and 4(66%) patients had completely responded. Five out of 6 (85%) patients received complete vaccination before splenectomy. No sepsis or thrombosis was seen.
Conclusions: Probably the low number of spelenectomised patients is the result of oral treatment success in prevention of spelenectomising and splenectomy could be replaced by rituximab therapy if accessible. On the other hand، because of the low number of cases، it was statistically impossible to compare the results of the two groups.