رويكرد مناسب در مواجهه با تورم مزمن ايران

How Should the Central Bank Deal with Chronic Inflation in Iran?

بانك‌هاي مركزي براي هدف‌گذاري تورم با مشكل تفكيك جزء مزمن و نوساني شاخص‌هاي قيمت مواجه هستند. شاخص‌هاي قيمت، تصوير دقيقي از اثر سياست‌هاي پولي و مالي بر تورم در اختيار سياستگذار قرار نمي‌دهند. لذا تعريف شاخصي كه بتواند منعكس‌كنندۀ چگونگي اثرپذيري از سياست‌ها به ويژه سياست‌هاي پولي باشد، ضرورت پيدا مي‌كند. روش‌هاي آماري متداول براي تفكيك جزء بلندمدت تورم از بخش نوساني آن داراي اِشكال اساسي عدم‌انطباق با تئوري‌هاي اقتصادي است. در اين مقاله با استفاده از روش كواه و وهي كه مبتني بر منحني فيليپس عمودي در بلندمدت است و در چهارچوب يك مدل اقتصاد‌سنجي SVAR با داده‌هاي فصلي دو متغير تورم و توليد حقيقي، جزء مزمن تورم از جزء نوساني آن براي سال‌هاي 1370 تا 1387 تفكيك مي‌شود. سپس با استفاده از مفهوم نسبت هزينه جايگزيني اهداف نشان داده مي‌شود كه با توجه به عدم امكان كاهش جزء بلندمدت تورم به دليل تعادل سياسي شكل گرفته بين دولت، مردم و بانك مركزي، كاهش در جزء نوساني تورم علاوه بر كاهش در تورم مشاهده شده، موجب اثرگذاري مثبت بر رشد توليد نيز خواهد شد.

Central banks usually face difficulties in making distinction between the steady state component of price indices and their cyclical terms when they try to set targets for inflation. This is important because CPI as a whole does not properly reflect the impacts of fiscal and monetary policies. A measure to reveal the inflationary impacts of policies is therefore needed. The common statistical methods that single out core inflation are not necessarily consistent with economic theories. The Quah-Vahi method، based on the long-run vertical Philips curve، is applied in the current paper to a SVAR model that employs the bi-variate quarterly series of inflation and real output during 1370-87 to identify the permanent and transitory parts of inflation in the Iranian Economy. We then argue that given tradeoffs among the macroeconomic goals، mitigating the permanent component of inflation is costly due to the stable political equilibrium that currently exists in Iran between the government، public and the central bank. The paper thus proposes reducing the cyclical component of inflation that mitigates the inflation in addition to boosting real output.