شيوع عوامل تنش زاي شغلي در تكنيسين هاي مرد اورژانس پيش بيمارستاني

Prevalence of job stressors in male pre-hospital emergency technicians

مقدمه: تكنسين هاي اورژانس 115 طي يك روز كاري با فشارهاي جسمي و روحي زيادي مواجهند كه در سلامتي و كيفيت كار آنها اثرگذار است. هدف از اين تحقيق شناخت شايع ترين عوامل دخيل و كمك به برنامه ريزي بهتر براي كاهش تنش هاي شغلي است. روش كار: مطالعه به صورت توصيفي مقطعي براي بررسي عوامل تنش زاي فردي و بين فردي، مديريتي، مراقبت از بيمار و عوامل محيط كار در سال 1388 انجام شد. جامعه ي پژوهش 173 نفر تكنسين اورژانس 115 مشهد هستند. براي گردآوري اطلاعات، از پرسش نامه ي استاندارد شده ي عوامل تنش زاي پرستاران استفاده گرديد. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون هاي مجذور خي، همبستگي پيرسون و تحليل واريانس تحليل شدند. يافته ها: شايع ترين عوامل، نداشتن فرصت و محل مناسب استراحت، كمبود امكانات، عدم ارزيابي دقيق از نحوه ي كار تكنسين ها، كمبود تكنسين به نسبت ماموريت ها، تماس با وسايل آلوده و نوع استخدام بود. عوامل مديريتي و محيط كار بيشترين شدت تنش زايي و عوامل بين فردي، كمترين شدت را داشتند .عوامل تنش زا با متغيرهاي سن(P=0.0001) ، نوع استخدام (P=0.0000)، شيفت هاي متوالي(P=0.0013) ارتباط معنادار دارد. نتيجه گيري: بر خلاف پژوهش هاي بيمارستاني، در تكنسين هاي اورژانس پيش بيمارستاني، استرس در اثر عوامل مديريتي و محيط كار بيشتر تشديد مي گردد. توجه به برتري عوامل استرس زا، به منظور ارتقاي كيفيت خدمات اورژانس پيش بيمارستاني و حفظ سلامت جامعه، حياتي است.

Introduction: Emergency technicians meet various physical and psychological stresses in a working day which may affect their health and occupational qualification. This research was carried out to investigate the most common burn-out factors in EMS technicians and make a plan to reduce these stressors. Materials and Methods: This descriptive study was done to determine the individual, interpersonal, directional, environmental and patient care job stressors in 173 EMS technicians in 2009 in Mashhad, north eastern part of Iran. To collect data, standardized job stressors questionnaire for nurses had been modified for pre-hospital EMS technicians by two pilot studies. Data were analyzed by SPSS software, using chi square, Pearson correlation and ANOVA tests. Results: The most common job stressors were insufficient resting time, facility insufficiencies, not having a precise occupational evaluation, shortage of personnel, dealing with contaminants and employment status. Directional and environmental job stressors had the most severe stressor effects, while interpersonal factors had the least effect. Job stressors were significantly related with age (P=0.0001), employment status (P=0.0000) and consecutive working shifts (P=0.0013). Conclusion: Dِespite of personnel of hospitals, in EMS technicians, stress is intensified by directional and environmental factors.