شناخت اجتماعي در كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي

Social cognition in children with attention deficit/hyperactivity disorder

مقدمه: كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي و نقص توجه (ADHD) اغلب در تعاملات اجتماعي با همسالان دچار مشكلات هستند و با طرد همسالان و انزواي اجتماعي مواجه مي­ شوند. با اين حال نقص در كاركردهاي اجتماعي اين كودكان هنوز مورد ترديد است. هدف پژوهش حاضر مقايسه توانايي شناخت اجتماعي در كودكان مبتلا به ADHD و كودكان عادي مي­ باشد. روش: بدين منظور آزمون ذهن­ خواني از طريق تصوير چشم در 25 كودك مبتلا به ADHD و 25 كودك سالم كه از لحاظ سن و بهره هوشي با يكديگر همتا شده بودند، اجرا شد. يافته­ ها: تحليل نتايج نشان داد كه عملكرد كودكان مبتلا به ADHD در آزمون ذهن­ خواني به­ طور معناداري ضعيف­ تر از گروه گواه بود. نتيجه­ گيري: از آنجا كه ذهن­ خواني يكي از اساسي­ ترين مولفه ­هاي شناخت اجتماعي است، مي ­توان نتيجه­ گيري نمود كه نقص در توانايي ذهن­ خواني يكي از عوامل موثر بر شكست اين كودكان در تعاملات اجتماعي و روابط ميان فردي است.

Introduction: Children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD) often have difficulties in social interactions with peers and are confronted with peers rejection and social isolation. However، some researchers do not have agreement about this issue. So the purpose of this study was the comparison of the social cognition ability in ADHD children and normal children. Method: For this reason، Reading the Mind in the Eyes test (RMET) was conducted to 25 ADHD children and 25 normal children who were matched for age and IQ. Findings: The results indicated that the performance of ADHD children in RMET was significantly lower than the control group. Conclusions: Since the mind reading is one of the most important elements of the social cognition، it can be concluded that impairment in mind reading ability is one of the affective factors in failure of these children in social interactions and interpersonal relationship.