بررسي رابطه بين ريسك و نسبت كفايت سرمايه: شواهدي از بانك هاي ايراني

Risk and capital adequacy ratio: evidence from Iranian banks

تأكيد بر اجراي الزامات سرمايه‌اي هم با استفاده از فشارهاي قانوني و هم نيروي بازار به منظور افزايش تاب‌آوري بانك‌ها در مواقع بحران و نيز به‌عنوان ابزاري براي كاهش ريسك بانك‌ها، هدف اصلي قانون‌گذاران حوزه بانكي است. در اين تحقيق تلاش مي‌شود رابطه بين ريسك و نسبت كفايت سرمايه، كفايت الزامات سرمايه‌اي در كنترل ريسك و نيز رفتار بانك‌ها داراي سطوح مختلف سرمايه با استفاده از داده‌هاي بانك‌هاي ايران در دوره زماني 1389-1394 و با به‌كارگيري روش معادلات هم‌زمان (SEM) مورد بررسي قرار گيرد. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد كه رابطه‌اي دوطرفه بين ريسك و نسبت سرمايه وجود دارد، علاوه بر فشارهاي قانوني، الزامات بازاري سرمايه نيز بر تغييرات نسبت سرمايه اثرگذار است و بانك‌ها‌ي داراي سرمايه پايين با سرعت كمتري سرمايه خود را تعديل مي‌كنند.

The main purpose of banking regulation is promoting banks resilience in crisis and reducing banks risk. This occurs by the market and regulatory pressure. In this paper, we attempt to investigate the causal relationship between capital adequacy ratio (CAR) and risk, adequacy of capital requirement in controlling risk and explore bank's behavior in a different level of capital ratio. Using data of Iranian banks in period of 1389-1394 and simultaneous equation model (SEM), the results show that first, there is mutual causal relationship between risk and capital, second, besides the regulatory pressure, market discipline affect the changes of capital ratio, and finally low-capitalized bank adjust their capital slower than other banks