اندازه‌گيري كارايي خارجي آموزش رسمي و بررسي آثار آن بر رشد اقتصاد ايران طي سال‌هاي 1392-1354

Measuring the External Efficiency of Formal Education and Its Impact on Economic Growth in Iran During 1975-2013

پژوهش حاضر به سنجش ميزان كارايي خارجي آموزش رسمي و سپس بررسي آثار آن بر رشد اقتصادي در كشور ايران طي سال‌هاي 1354 تا 1392 مي‌پردازد. كارايي خارجي، ميزان پاسخگويي نظام آموزشي به نظام اجتماعي در ابعاد فردي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي است. روش انجام تحقيق براي اندازه‌گيري كارايي نسبي، روش تحليل پوششي داده‌هاي پويا با ماهيت ورودي محور و بازده ثابت به مقياس مي‌باشد و با استفاده از روش اندرسون-پيترسون (AP) واحدهاي كارا رتبه‌بندي مي‌شوند. با استفاده از روش اقتصادسنجي GMM اقدام به بررسي تأثير شاخص كارايي آموزش بر رشد اقتصادي مي‌شود. نتايج بيانگر آن است كه ميزان كارايي خارجي آموزش در 85 درصد از سال‌هاي مورد بررسي تحقق يافته است. نهاده‌ها به ترتيب اثرگذاري بر نمره كارايي خارجي آموزش عبارتند از عدالت آموزشي، زيرساخت‌هاي فناوري، مخارج آموزش و كيفيت آموزش. ستانده‌ها به ترتيب اثرگذاري بر نمره كارايي عبارتند از آزادي، حفظ محيط زيست، پايداري و استحكام خانواده. براي واحدهاي ناكارا، بيشترين كمبود ستانده مربوط به امنيت است و بيشترين مازاد نهاده مربوط به مخارج آموزش است. كارايي خارجي آموزش، نيروي كار و سرمايه اثر مثبت و معني‌دار بر رشد اقتصاد ايران دارد و كارايي خارجي آموزش علت رشد اقتصادي است.

This study aims to measure the external efficiency of formal education and then evaluating the effects of economic growth in Iran during 1957 to 2013. External efficiency, is the responsibility of educational system to social system in term of individual, economic, political and cultural dimensions. The research method to measure the relative efficiency is the Data Envelopment Analysis (DEA) method with the input-oriented and constant returns to scale, and efficient units are ranked using Anderson-Peterson (AP). Using the econometric method of GMM to evaluate the effect of the external efficiency of education on the economic growth. Results showed that in 85 percentages of examined years, external efficiency of education is acheived. Inputs that affect respectively on the external efficiency are educational equity, technology infrastructure, education expenditures and quality. Outputs that affect respectively on the external efficiency are freedom, environment protection, family sustainability and establishment. For inefficient units, the most of output shortage related to security and maximum output surplus is for education expenditures. External efficiency of education, labor and capital have a positive effect on economic growth in Iran and external efficiency of education is the cause of economic growth.