عنوان مقاله :
پيدايي اميرنشين شارجه؛ زمينه ها و علل
عنوان به زبان ديگر :
Coming up Sharjah emirate; grounds and reasons
پديد آورندگان :
احمدوند، عباس دانشگاه شهيد بهشتي - گروه تاريخ و تمدن ملل اسلامي
كليدواژه :
شارجه , امارات , قواسم , انگلستان
چكيده فارسي :
شارجه، يكي از شيخ نشين هاي امارات متحده عربي و پايتخت آن به همين نام و دومين شهر قلمرو قواسم و پايتخت حكومت دوم قواسم به رهبري شيخ سلطان بن صَقر بوده است. در 1820/1235 انگلستان با شيخ سلطان و چهار تن ديگر از شيوخ عرب معاهده اي منعقد ساخت كه بنابر يكي از مفاد آن، شارجه شيخ نشيني مستقل گرديد. با اين حال به دليل موقعيت استراتژيك شارجه و تاثيرگذاري اش در امنيت راه هاي دريايي خليج فارس، انگلستان همواره در امور داخلي آن دخالت كرده و اين اميرنشين، فراز و فرودها، تنش هاي مختلفي را به خود ديد. سرانجام در عصرشيخ خالدبن محمد قاسمي(1343ش/ 1965- 1350ش/1972) مانند ديگر امارت ها وارد مذاكرات اتحاد شد و در دوم دسامبر 1971/ 1391 به عنوان يكي از امارت هاي هفتگانه امارات متحده عربي استقلال يافت. از نظر جغرافياي سياسي شارجه را بايد ازهم گسيخته ترين امارت كشور امارات دانست كه عملا با هر شش امارت ديگر و پادشاهي عمان، مرز مشترك دارد. در طول ايام ، قبايل و طوايف پرشماري به شارجه مهاجرت كرده اند كه چون هيچ كدام مالك واقعي اراضي شارجه نبوده اند، پيوسته به نزاع با يكديگر پرداخته اند؛ قِيطاب و غافر مهم ترين قبايل ساكن در شارجه و قواسم(كه خود را از نسل پيامبر(ص) برمي شمارند اما از بني حواله اند)، عَبادِله؛ آل علي(كه برخي از آنان ايراني اند)؛ حواله؛ برخي تيره هاي بني ياس چون: آل بوماهر(بومَهير) و مَرار؛ مَطاريش؛ نَعيم؛ نَقبيين؛ شَرقيين؛ شُويهيين؛ طَناييج؛ زَعاب؛ مَناصير و مَزاريع نيز از ديگر طوايف ساكن در شارجه محسوب مي شوند كه اغلب حنبلي مذهب اند.
چكيده لاتين :
Sharjah is one of the emirates in UAE and its capital with the same name is the second city of Gavasem realm. Sharjah is Capital of the second rule of Gavasem by leadership of Sheikh Sultan ibn Saghar. In 1820/1235 England signed a contract with Sheikh sultan and other four people of Arab Sheikhs in which Sharjah became independent emirate. However, in the reason of strategic situation of Sharjah and its influence on safety of sea ways of Persian Gulf, England has always interfered in internal affairs of Sharjah and in the result, it has had many ups and downs and tensions. Finally, Sharjah in the period of Sheikh Khaled ibn Mohammad Ghasemi (1343/1965-1350/1972), like other emirates interred in union negotiations and in December 2, 1391/1971 became independent as one of the seven emirates of UAE. In political geography point of view, Sharjah should be known as the most dispersed emirate in Emirates which has a common border with all other six emirates and king of Oman. Over time numerous tribes have emigrated to Sharjah and because none have been real owner of Sharjah lands, they always have quarreled with each other: Gheitab and Ghafer, the most important tribes in Sharjah and Ghavasem (who consider themselves as prophet generation but they are from bani Havalah); Abadelah : Ali family (who some of them are Iranian); Havalah: some tribes of bani yas like: Bumaher(Bumahir) family and Marar; Matarish; Naeem; Naghbeen; Shargheen; Shovaiheen; Tanaeej; Za’ab; Manaseer and Mazaree’ are also from other tribes in Sharjah who often are Hanbali.
عنوان نشريه :
مطالعات تاريخي جهان اسلام
عنوان نشريه :
مطالعات تاريخي جهان اسلام