اثر تغيير رژيم مالي و اقتصادي بر معماي صرف سهام در چهارچوب منطق فازي: شواهدي از ايران

The Effect of Economic and Financial Regime-switching on Equity Premium Puzzle In Fuzzy Logic Framework: The Evidence from Iran

در اين مطالعه اثر تغيير همزمان رژيم هاي آشيانه اي مالي و اقتصادي، بر معماي صرف سهام در ايران و دوره زماني 1371-1393 بصورت فصلي ارزيابي شده است. در راستاي هدف فوق، از مدل تركيبي گارچ دو متغيره و متغيرهاي مجازي فازي با مدل قيمت گذاري دارايي بر اساس مصرف (CCAPM-F) استفاده شده است. نتايج بررسي مدل قيمت گذاري دارايي مبتني بر مصرف (C-CAPM) براي ايران در بازه زماني ياد شده نشان داد، مقدار ضريب ريسك گريزي نسبي سرمايه گذار بگونه اي كه منطق و تئوري اقتصاد آن را حمايت كند، نمي باشد. بر اين اساس معماي صرف سهام در ايران برقرار است. وليكن تحت مدل پيشنهادي CCAPM-F، ضريب ريسك گريز نسبي سرمايه گذار در بين رژيم ها متغير است ، به گونه اي كه مقدار آن همانند مدل قيمت گذاري دارايي مبتني بر مصرف (C-CAPM) نامتعارف نيست. مقدار اين ضريب در رژيم ركود اقتصاد و بازار كاهشي، بيش ترين است. بدان معني كه سرمايه گذار در اين رژيم، تنها در قبال جبراني بالا حاضر به پذيرش ريسك است و تمايل به سرمايه گذاري در دارايي مطمئن همانند سپرده هاي بانك دارد. در مجموع، رژيم پايين مصرف با سطوح بالاتري از ريسك گريزي در ارتباط است.

This paper evaluates simultaneously the effect of alterations in economic regime together with financial regime on equity premium puzzle seasonally in the period 1371-1393. A combinational model including Bivariate GARCH and Fuzzy dummy variable with Consumption Capital Asset Pricing model (CCAPM-F) is used in order to achieve to this goal. Results present the risk aversion coefficient is maximum when there is the recession in both market stock and economy, which means the investors are intended to take risk only in lieu of high level of compensation and they also intend to allocate their funds into more certain fields such as bank deposits in this situation. Finally, regime of economic recession is generally associated with higher levels of risk aversion.