شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر تمايل سرمايه گذاران شخصي به دريافت سود تقسيمي

Identifing and Prioritizing Factors Influencing Idevidual Investors' Intention to Receive Cash Devidend

اين سوال كه چرا سرمايه گذاران شخصي سود تقسيمي مي خواهند از طريق ارسال پرسشنامه به گروهي از سرمايه گذاران بورس اوراق بهادار تهران بررسي شد. پاسخ ها نشان داد كه آن ها تا حدودي به دليل اينكه هزينه نقدكردن سود تقسيمي از هزينه فروش سهام كمتر است به سود تقسيمي علاقه دارند. پاسخ هاي آن ها به شدت نظريه هاي علامت دهي باتاچاريا(1979) [اطلاعات ناكامل، سياست هاي تقسيم سود و اشتباه «پرنده در دست» ،] و ميلر و راك(1961) [سياست تقسيم سود، رشد و ارزشيابي سهام] را تاييد كرد. اين نظريه ها با نظريه هاي نمايندگي جنسن(1986) و ايستربروك(1984) در تناقض است. نظريه مالي رفتاري شفرين و استاتمن(1984) براي سود هاي نقدي تاييد نمي شود. در نهايت، نتايج ما نشان مي دهند كه سرمايه گذاران شخصي تمايلي ندارند بخش اعظم سود تقسيمي خود را مصرف كنند.

In the present study a batch of questionnaires was handed out to a group of stock market investors in Tehran addressing the question: “Why individual investors yearn for dividends?” The data was gathered later on and the results revealed that this inclination on getting the dividends is, to a certain extent that the cost of cashing dividends turns out to be a lot lower than that of selling shares. The results are, on one hand, strongly confirming and corroborating the “Signaling Model” of Bhattacharya (Imperfect information, dividend policy and the bird in the hand) and of Miller and Rock (Dividend policy, growth and the valuation of shares), and yet on the other hand, opposing the “Agency Theory” of Jensen. Furthermore, it is drawn from the results that the “Behavioral Finance Theory” of Shefrin and Statman for cash dividends is not confirmed. In conclusion, the findings of the study are indicative of the fact that individual investors have no tendency on spending a large part of their dividends.