اثربخشي شناخت درماني به سبك مايكل فري بر كاهش افسردگي زنان زنداني استان تهران

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي گروه درماني شناختي به سبك مايكل فري بر كاهش افسردگي زندانيان زن انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي بود كه در آن از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه پژوهش شامل 1200 زن زنداني كه در ندامتگاه مركزي استان تهران در سال 1391 - 92 زنداني بودند. بدين منظور، 14 نفر از اين زناني كه بر اساس آزمون افسردگي بك (در پيش آزمون)، افسرده متوسط و شديد تشخيص داده شده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه 7 نفرهي آزمايشي و كنترل گمارده شدند، سپس شناخت درماني گروهي به سبك مايكل فري در 12 جلسهى 90 تا 120 دقيقه اي براي گروه آزمايش اجرا شد و پس از پايان مداخلهي درماني، دوباره آزمون افسردگي بك بر روي هر دو گروه اجرا شد. نتايج تحليل كواريانس تك متغيره، نشان داد كه بين ميانگين نمرهي افسردگي پس آزمون دو گروه، تفاوت معنادار وجود دارد. محققان دريافتند زندانيان زن گروه آزمايش كه در جلسات گروه درماني شناختي به سبك مايكل فري شركت كرده بودند نسبت به زندانيان زن گروه كنترل كه هيچ گونه مداخلهاي دريافت نكرده بودند ميزان افسردگي كمتري داشتند. مي توان نتيجه گرفت كه شناخت درماني گروهي به روش مايكل فري منجر به كاهش افسردگي زندانيان زن مي شود. اين پژوهش تلويحات كاربردي عملي چندي را به دنبال دارد از جمله ضرورت راه اندازي كلينيك هاي روان درماني و ارائه خدمات روان شناختي فردي و بويژه گروهي در زندانها را به متخصصان و علاقه مندان به اين حوزه مطرح مي نمايد.