ارزيابي توانايي موقعيت سنجي مديران صندوق هاي سرمايه گذاري مشترك پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از رويكردهاي شرطي و غيرشرطي

Evaluating Market Timing Ability of Mutual Fund Managers Based on Conditional and Unconditional Approaches

صندوق هاي سرمايه گذاري يكي از مهم ترين عناصر بازارهاي مالي هستند كه با ايفاي نقش واسطه گري مالي، سرمايه گذاري افراد را از حالت مستقيم به غيرمستقيم تبديل مي كنند و مزاياي متعددي را براي آن ها به ارمغان مي آورند. با توجه به اهميت صندوق ها، در اين پژوهش توانايي موقعيت سنجي مديران صندوق هاي سرمايه گذاري با استفاده از الگوهاي شرطي و غيرشرطي هنريكسون- مرتون و ترينر- مازوي و همچنين مقايسه دو رويكرد شرطي و غير شرطي در ارزيابي عملكرد ارزيابي شد. بدين منظور داده هاي مربوط به بيست و سه صندوق سرمايه گذاري در سهام در دوره زماني سال هاي 88 تا 92 بررسي شد. در تحليل رگرسيون حداقل مربعات تعميم يافته، از نرم افزار ايويوز6 استفاده شد. نتايج نشان دهنده ناتواني موقعيت سنجي مديران صندوق هاي سرمايه گذاري با استفاده از هر دو رويكرد شرطي و غيرشرطي بود. همچنين در مقايسه دو رويكرد، رويكرد شرطي، قدرت توضيح دهندگي بيشتري نسبت به رويكرد غيرشرطي ندارد.

Mutual Funds are one of the important elements of financial markets which act as financial intermediation and convert investment of amateur investors from direct condition to indirect. Given the importance of funds, this study tries to evaluate the market timing ability of managers' funds using conditional and unconditional models (Treynor–Mazuy and Henriksson –Merton) and compares both conditional and unconditional approaches. Data relating to twenty-three funds are used during the period of 1388-1392, and generalized least squares regression analysis is performed by using EVIEWS6 software. The results indicate the inability of market timing in fund managers using both conditional and unconditional models. Moreover, the conditional approach does not provide higher explanatory power than the unconditional approach.