نصاب حد سرقت در بوته نقد

Criticizing the amount of

قانونگذار قانون مجازات اسلامي در ماده 268 ، ثبوت سرقت حدي را منوط به احراز شرايطي نموده است، از جمله اين شرايط رسيدن ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، به ميزان 4/5 نخود طلاي مسكوك (ربع دينار) است. اين ديدگاه اگرچه مستظهر به موافقت مشهور فقيهان امامي است و محاكم قضايي نيز به استناد ماده پيشگفته در برخي موارد حكم به قطع يد صادر نمودهاند، ليكن قول مزبور تنها ديدگاه موجود در مسئله نبوده و ثمره تتبعات برخي فقيهان مغاير با نظر قانونگذار است. تحديد نصاب سرقت به خمس دينار، ثلث دينار و دينار كامل، در كنار نظر مختار مشهور فقيهان، اقوال موجود در مسئله را تشكيل مي دهند. جستار حاضر با تحليل تمامي نظريات ارائه شده و بررسي ادلّه باب در ترازوي فقاهت، در نهايت قول به لزوم رسيدن نصاب به دينار كامل را منطبق با موازين يافته است. مقتضاي قاعده درء، مفاد اصل احتياط و ابتناي حدود بر تخفيف و تسامح، بخشي از مستندات مختار نگارندگان مي باشند.

The legislator of the Islamic criminal code in article 268 has stipulated that Theft shall be punishable by "hadd" punishment provided that some collective conditions are met، among them، The stolen property، at the time it was taken out from the herz [the secure place] has a value equal to 4.5 chickpea coined gold or a quarter of a dinar. This viewpoint، although strengthened with the agreement of the majority of the Imamiah Shia jurisprudents and criminal courts have issued the sentence according the above-mentioned article in some cases، but is not the only one in this subject، some other jurisprudents have an different point of view. Delimiting the "Nisab" of the stolen property to fifth، third، and a whole dinar alongside the main view of the majority are all the views about this subject. This research، analyzing all the presented viewpoints and studying their proofs، has argued and concluded that the viewpoint of reaching the value of the stolen property to a whole dinar is compatible with jurisprudential standards. Exigency of the principle of Dar’a، and also the maxim of Precaution، and being founded the basement of the punishments on reduction and laxity، are some of the proofs of the writer for his viewpoint.