عنوان مقاله :
نگاهي اجمالي بر قراردادهاي حفظ اطلاعات
عنوان به زبان ديگر :
A Concise Review of Non-Disclosure Agreement
پديد آورندگان :
صادقي مقدم، محمدحسن دانشگاه تهران - دانشكده حقوق علوم سياسي , طباطيائي نژاد، محمد دانشگاه تهران - دانشكده حقوق علوم سياسي
كليدواژه :
حفظ اطلاعات , مالكيت فكري , ضمانت اجراء , تعهد ابتدايي , شرط ضمن عقد
چكيده فارسي :
امروزه اطلاعات يكي از پايه هاي اصلي هرگونه فعاليت اقتصادي به طوري كه ان را داراي ارزش مالي ساخته و قابليت صدق عنوان مالبر اساس شرايط حقوقي را مهيا كرده است. با اين حال فقدان تجسم عيني اطلاعات به عنوان دارايي مثبت از يكسو و شمول حمايت هاي معين قانوني به برخي از اشكال معين اطلاعات كه ظهور عيني يافته اند از سوي ديگر دست اندر كارانامور تجاري را واداشته است تا در كنار حمايت هايي كه در قوانين داخلي و كنوانسيون هاي بين اللمللي وجود دارد با تمسك به قواعد كليحقوقي و تعهدات قراردادي براي حفاظت از اين اطلاعات تلاش نمايد از جمله اين راهكارها انعقاد قرارداد حفظ اطلاعات است كه در اين مقاله جنبه هاي كلي آن مورد بررسي قرار مي گيرد پس از بررسي ماهيت محتوا و ضمانت اجراي نقض تعهدات مندرج در اين قراردادها اين مقاله بدين نتيجه رهنمون مي گردد. كه با وجود پذيرش اصل كلي حاكميت اراده در حقوق ايران و پذيرش اصل كلي حاكميت اراده در حقوق حقوق ايران و پذيرش اصل كلي حاكميت اراده دزر حقوق ايران و پذيرش شروط مشروعي كه در ضمن عقود مختلف ميان طرفين مورد توافق قرار مي گيرد حمايت هاي قانوني از اطلاعات به عنوان يك دارايي با كاستي هايي همراه بوده و بر اين اساس يك توسعه جدي است
چكيده لاتين :
Non-Disclosure Agreement(NDA), also known as a confidentiality agreement, or secrecy agreement, is a legal contract between at least two parties that outlines confidential material, knowledge, or information that the parties wish to share with one another for certain purposes, but wish to restrict access to by third parties. It is a contract through which the parties agree not to disclose information covered by the agreement. An NDA creates a confidential relationship between the parties to protect any type of confidential and proprietary information or trade secrets. As such, an NDA protects non-public business information. In this article we examine the structure and elements of the contract, and compare it in some respects with other kinds of securing intellectual property such as patent. In conclusion we understand that although this contract is an efficient model of securing information but it is not an enough one, so every company involved in the field of the information, shall use different kinds of protection to work complementary
عنوان نشريه :
پژوهش حقوق خصوصي
عنوان نشريه :
پژوهش حقوق خصوصي