الزامات سازمان جهاني تجارت در خصوص انتقال انرژي از طريق خط لوله

Requirements of World Trade Organization in Respect of Energy Transportation Through Pipeline

رويكرد سازمان جهاني تجارت پيرامون انرژي مورد بحث و گمان بسيار بوده ­است. از جمله مباحث در خور توجه، وجود يا عدم وجود تعهد دول عضو به آزادسازي صنعت انتقال انرژي از طريق خط لوله است. منطقاً آزادسازي مزبور، در دو قالب دسترسي اشخاص ثالث به خط لوله ­ي موجود و هم‌چنين ساخت خط لوله ­ي جديد قابل فرض است. در ميان اسناد اصلي سازمان جهاني تجارت مقرره ­ي صريحي در اين باره به چشم نمي ­خورد. با اين وجود، با توجه به اطلاق ماده ­ي پنج گات مي ­توان به تعهد دول عضو به آزادسازي هر دو قالب فوق پي برد. با اين حال، در پرتوي اصول تفسير اسناد بين­ المللي، اصول حقوق بين ­­المللي، رويه ­ي قضايي و دكترين حقوقي، اصل آزادسازي مورد تفسير و تحديد واقع مي­ گردد. بدان معنا كه اين اصل نبايد با حاكميت دول عضو بر سرزمين خود در تقابل واقع شود. به علاوه، جدول تعهدات كشورها درباره­ي خدمات، نشان ­دهنده ­ي تمايل به آزادسازي هر دو قالب، به عنوان روح حاكم بر خدمات خط لوله در سازمان جهاني تجارت است.

The approach of World Trade Organisation towards energy has been subject of many debates. One of the important issues is whether member States are obliged to free the energy transportation via pipeline or not. Logically, the mentioned freedom is conceivable in two forms, i.e. third party access and capacity establishment. Amongst the main documents of WTO no explicit regulation in this regard can be found. However, bearing in mind the generality of article 5 of GATT, one can deduct the obligation of member States to free both mentioned forms. Yet, in light of principles of interpretation of international documents, international law principles, case law and legal doctrine, the principle of freedom is interpreted and delimited in that it shall not oppose with sovereignty of members on their territories. Moreover, schedules of specific obligations of member States regarding services show the tendency towards freedom of both forms as paramount on services of pipeline in WTO.