كليدواژه :
اصلساز , انتساب داده پيام , عدم انتساب , قانون تجارت الكترونيكي , قانون نمونه آنسيترال
چكيده فارسي :
انتساب داده‌پيام به معناي تعلق داده‌پيام به اصل ساز، به‌عنوان بخشي از فرآيند تأمين امنيت مبادلات الكترونيك موردتوجه قانون تجارت الكترونيكي ايران مصوب 1382، قانون نمونه تجارت الكترونيكي آنسيترال، كنوانسيون سازمان ملل متحد درباره استفاده از ارتباطات الكترونيكي در قراردادهاي بين المللي 2005 و قوانين بسياري از كشورها در خصوص ارتباطات و تجارت الكترونيك قرارگرفته است. قانون تجارت الكترونيكي ايران در مواد 18 تا 22 كه برداشت‌شده از ماده 13 قانون نمونه تجارت الكترونيكي آنسيترال است، به موضوع انتساب داده‌پيام پرداخته اما آن را تعريف ننموده و صرفاً ضوابطي را براي تشخيص شرايط انتساب داده‌پيام به اصل ساز، معين نموده است، مانند شرايطي كه طبق ماده 19 قانون ايران علي‌رغم ارسال داده‌پيام توسط اصلساز و همچنين اصل عدم انتساب داده‌پيام، داده منتسب به او فرض مي‌شود و در اين راستا از مفاهيمي استفاده نموده كه يا در خصوص مفهوم دقيق يا در مورد كاربرد آن‌ها در اين زمينه ابهاماتي وجود دارد. در اين پژوهش كوشش شده ضمن تحليل مواد 18 تا 21 قانون تجارت الكترونيكي ايران، ابهامات مربوط به آن نيز رفع شود.
چكيده لاتين :
Attribution of data message, defined as appointing data message to the originator, which is a portion of the security provision of electronic communication transactions has widely attracted attention of Electronic Commerce Act 1382, UNCITRAL Model Law on Electronic Commerce, United Nations Convention on the Use of Electronic Communications in Internet Contracts 2005 and many other similar ones. From the articles 18 to 21, Iran's Electronic Commerce Act, which are inspired by the article 13 of UNCITRAL Model law on Electronic Commerce, clarify the content of attribution of data message in several cases, Act works on attribution of data message subject and only determines criteria for distinguishing the conditions of attribution of data message from the originator, for instance, according to the article 19 of Iran’s act, despite of not sending the data message by originator, and also the principle of non-attribution of data message, it is attributed to the originator, and in this path, it benefits from concepts that there are some ambiguities about them. In this regard, it has used concepts that either there are some ambiguities about their exact concept or their application. In this research, attempts have been made to analyze the articles 18 to 21 of Electronic Commerce Act of Iran and also obviating ambiguities of them.
