طراحي و ارزيابي اثربخشي آموزش آموزه هاي ديني - روانشناختي بر رضايت زناشويي

اين پژوهش، به منظور بررسي اثربخشي بسته آموزشي طراحي شده مبتني بر آموزه هاي ديني –روانشناختي بر رضايت زناشويي طراحي و اجرا گرديد. جامعه اين تحقيق شامل تمام زنان متاهل ساكن منطقه يازده و دوازده تهراني است كه حداقل يك سال و حداكثر پانزده سال از زندگي زناشويي آنها گذشته و كمترين نمره را در رضايت زناشويي گرفته باشند ، مي باشد. نمونه اين تحقيق شامل 36 زن متاهل در منطقه 11 و 12 تهران است كه به صورت تصادفي و با استفاده از روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. از مقياس رضايت زناشويي اسپانير براي سنجش متغير مورد بررسي استفاده شد. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون به عمل آمد ، آنگاه گروه آزمايش طي هفت جلسه دو ساعته تحت آموزش بسته آموزشي طراحي شده مبتني بر آموزه هاي ديني –روانشناختي قرار گرفت. پس از پايان آموزش، مجددا از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور مقايسه نتايج پيش آزمون و پس آزمون از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش بسته آموزشي باعث ارتقا رضايت زناشويي مي‌شود. بر اساس شواهد اين پژوهش مي‌توان از اين بسته آموزشي براي افزايش رضايت زناشويي استفاده كرد.