اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر افزايش تاب آوري‌، اميدبه زندگي و بهبود كيفيت زندگي زنان نابارور مركز ناباروري صارم

The effectiveness of reality therapy on increasing resiliency, life expectancy and improve the quality of life of infertile women Infertility Center Sarim

هدف اين پژوهش، بررسي آموزش واقعيت‌درماني بر افزايش تاب‌آوري و اميد به زندگي و بهبود كيفيت زندگي زنان نابارور مركز ناباروري شهر صارم بوده است. جامعه آماري مورد مطالعه كليه زنان نابارور مراجعه كننده به مركز ناباروري شهر صارم بوده است، با توجه به اينكه پژوهش حاضر از نوع نيمه‌آزمايشي همراه با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و گمارش بصورت غيرتصادفي و داوطلبانه مي باشد، حجم نمونه به منظور آموزش واقعيت‌درماني در زنان نابارور مراجعه كننده به مركزناباروري شهر صارم 30 نفر در نظر گرفته شد. روش جمعآوري اطلاعات جهت اندازه گيري متغييرهاي مورد پژوهش، پرسشنامه تاب‌آوري كانر و ديويدسون(2003)، پرسشنامه‌هاي اميد به زندگي اشنايدر و همكاران (1991)، پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1989) و نيز آموزش واقعيت‌درماني براساس پروتكل درماني در طي 8 جلسه برگزار و پرسشنامه‌ها بر روي نمونه مورد نظر اجرا گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار، واريانس ونمودار و... ) و در آمار استنباطي به منظور آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون آماري (تحليل واريانس و آزمون تعقيبي توكي) درمحيط نرم افزار spss صورت گرفت. نتايج نشان داد: آموزش به شيوه واقعيت‌درماني موجب افزايش تاب‌آوري و بهبود كيفيت زندگي بيماران نابارورشده است، ولي بر روي افزايش اميد به زندگي در آنان اثر نداشته است. همچنين يافته‌ها حاكي از تاثير واقعيت‌درماني بر خرده مقياس‌هاي تاب‌آوري نيز بود اما آموزش واقعيت‌درماني بر تاثيرات معنوي تفاوت معناداري نداشته است‌.

The aim of this study was to evaluate teaching reality therapy on increasing the resilience and life expectancy and quality of life of infertile women have infertility center in Sarim. The population studied all infertile women referred to Mrkznabarvry city Sarim has been Given that this research is quasi-experimental with pre-test and post-test with control group and placement on a non-random and is voluntary, the sample size for training reality therapy in infertile women referred to Mrkznabarvry city Sarim was 30. Method of data collection to measure the variables of the study, Connor-Davidson Resilience Scale (2003), life expectancy questionnaires Schneider et al. (1991), the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (1989), as well as teaching reality therapy based on treatment protocols during 8 sessions and the questionnaire was conducted on a sample. To analyze data, descriptive statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation, variance and plot the ...) and inferential statistics to test the research hypotheses test (ANOVA and Tukey post hoc test) software environment for spss was. The results showed that: learning ways to increase resilience and improve the quality of life of patients unfertilized reality therapy, but had no effect on their life expectancy. Results also indicate the impact on the subscales of reality therapy resilience, but also spiritual reality training of health effects was not significantly different.