كاركرد چنگ در دفتر اول مثنوي و تفكرات شاعرانه لامارتين

Comparative study on lyre function in the first book of the Masnavi and Poetic Meditations of Lamartine

مولوي، شاعر صوفي مسلك، از باب آشنايي با نغمات ساز، مفاهيم متعالي تصوف را از شاهراه آلاتي بريده از اصل وجود همچون چنگ مطرح مي كند؛ مفاهيمي همچون منشا ربوبي جوشش نوا، تقدم فنا بر بقا در سلوك الهي و مسئله تقابل. لامارتين نيز به سبب آنچه از تعاليم مذهبي مسيحيت، كتب عهد قديم و مباحث اسطوره اي آموخته است، براي رساندن اين تعاليم الهي از چنگ بهره مي گيرد؛ با اين تفاوت كه تقابل حاكم شرع و پير چنگي (شرع و عرفان) به تقابل شاعر و حاكم جاه طلب مبدل مي شود. همچنين، با نظر به تفاوت هاي فرهنگي موجود، استعاره چنگ نزد دو شاعر متفاوت است. صرف نظر از مواردي كه چنگ در معناي حقيقي خود در آثار هر دو شاعر به كار رفته، در غالب موارد چنگِ لامارتين قلب انسان درحال تكامل است؛ حال آنكه چنگ در دفتر اول مثنوي به تن انسان تعبير مي شود. در اين پژوهش، با تكيه بر تشابهات بدون ارتباط و قرابت معنوي در ادبيات تطبيقي، كاركرد چنگ در اين دو اثر بررسي مي شود.

Rumi، Sufi poet، because of acquaintance with musical instruments transmits the mysticism and Sufism concepts through the outland instruments like harp and lyre. Concepts such as: Divine origin of music، the priority of mortality on survival and contrast question. Impact of Christian teachings، Old Testament books and studies on Mythology is caused that Lamartine uses lyre for transferring divine concepts. But the contrast of Old and Omar (Religion and Spirituality) in the first book of Masnavi converts to the poet and ambitious king in poetic meditations of Lamartine. Also lyre metaphor in these masterpieces is different because of Cultural and temporal differences. For Lamartine lyre is ̎ the symbol of the heart but Rumi considers it as human body. In this paper، the lyre function is studied by using the theories analogies without contact and ̋ Rapprochemen ̋ within the domain of comparative literature.