عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي الگوي كانوني سازي نمايشنامه هاي ليلي و مجنون و مجنون ليلي
عنوان به زبان ديگر :
comparative study of focalization pattern of leili & majnoon and majnoon & leili
پديد آورندگان :
عرب زاده حسيني، مرجان سادات دانشگاه فردوسي مشهد , صالحي نيا، مريم دانشگاه فردوسي مشهد , مهدوي، محمد جواد دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
كانوني سازي , ليلي و مجنون , صابري , شوقي
چكيده فارسي :
راوي مفهومي بنيادي در تحليل متون روايي است و كانوني سازي به عنوان عنصري بينابيني، از يك سو به داستان و شخصيت هاي داستاني مربوط مي شود و از سوي ديگر به كلام راوي. ليلي و مجنون پري صابري در ادبيات نمايشي فارسي و مجنون ليلي احمد شوقي در ادبيات نمايشي عرب، همچون ساير متون نمايشي شامل دو جزءِ گفت وشنود و توضيحات صحنه اي هستند. صابري و شوقي در گفت وشنود، خود را پشت گفتار شخصيت-هايي كه مي آفرينند، مخفي مي كنند و برخلاف آن در توضيحات صحنه اي مستقيماً با خوانندگان خود صحبت كرده و اطلاعات مختلفي به ايشان مي دهند تا كنش را بهتر بفهمند و بهتر مجسم كنند. به اين ترتيب مي توان گفت هر دو نوع كانوني سازي بيروني و دروني در ليلي و مجنون و مجنون ليلي يافت مي شود: در توضيحات صحنه اي، خود نويسنده، كانوني سازي بيروني را انجام مي دهد و در گفت وشنودها به وسيله ي شخصيت هاي نمايشنامه كانوني سازي دروني صورت مي پذيرد. با وجود اين، تفاوت هايي در نحوه ي كانوني سازي بيروني و اختلاف هاي قابل ملاحظه اي در الگوي كانوني سازي دروني و گزاره هاي كانوني شده ي اين دو اثر وجود دارد كه به مدرن و كلاسيك بودن نمايشنامه ها و ايدئولوژي و جنسيت نمايشنامه نويسان باز مي گردد.
چكيده لاتين :
The narrator is a fundamental concept in analyse of the narrative texts and Focalization as an interstitial element، from one side connecte to the story and the characters and from other sid connecte to the narrator's speech. Pari Saberis leili o majnoon in dramatic persian Literature and Ahmed Shoghis majnoon leili in Dramatic Arabic Literature Dramatic as other dramatic text consists of dialogue and scene descriptions. Saberi and Shoghi in the dialogue، hide themselves behind his personality that creates and contrast in a scene description directly speak to their readers and give them different information to better understand the interaction and to better visualize . Thus we can say that found both the External and Internal focalization in leili o majnoon and majnoon leili. in the description of the scene، the author does external focalization and in dialogue by the plays characters Internal focalization is done. However، the considerable differences in the model of internal focalization and focalized phrase of these two works connect to the modern and classic plays and playwriters ideology and gender.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ادبيات تطبيقي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ادبيات تطبيقي