تحليل جامعه شناختي زبان عاميانه نوشتار جلال آل احمد و لويي فِردينان سِلين (Louis-Ferdinand Céline)

A social critic of the style of Al-e-Ahmad and Louis Ferdinand Celine

نوشتار آل احمد نمودي اجتماعي از تحولات ايرانِ دهه هاي چهل و پنجاه است كه در اصل به دنبال وام گيري از نوآوري هاي «ديگري» است. قلم وي سبك سِلين، نويسنده فرانسوي، را بشدت تداعي مي كند: عصبيت، كاربرد دش واژه ها، ايجاز، كوتاه نويسي، جمله هاي بريده، زبان محاوره ايي را در نزد دو نويسنده مي آفرينند كه گويي همزادند. تحليل جامعه شناختي ادبيات، رد پاي رويدادها و عناصر اجتماعي يك دوره را در متن مي كاود، و تظاهر آن ها را به شكل سبك نويسندگان مختلف درمي يابد. در اين مقاله، زبان عاميانه و ارتباطش با عناصر ورويدادهاي اجتماعي را بررسي و نحوه نمود آن را در نوشتار سلين و آل احمد با نگاهي جامعه شناخت تحليل نموده، و نشان داده ايم كه چگونه ادبيات صرفاً واكنش به رويدادها نيست بلكه در ذات، از جنس اجتماع، در برشي از زمان است، بگونه اي كه نوشتار آل احمد، زبان جامعه ي آشوبزده ي دگرگرايي است كه به سياق ديگري(سلين) زبان عاميانه ي لُختي را در نوشتار خود توسعه داده است

In comparative analysis، some influences and impressions are revealed that their comparison can be of great help to researchers in optimum perception of this author's literature. In this work، we use comparative analysis to show how Djalal Al-e-Ahmad’s style of writing is fundamentally similar to and affected by that of Louis Ferdinand Celine’s، in its neuroticism، brevity and the high frequency of sentence fractions which creates an almost identical colloquial tone in both authors. “Emotion” and “brevity” are the two keywords of these twin styles. The social analysis of literature studies common social factors affecting authors who lived in time frames where similar historical and cultural events took place. This method also mentions the effects of such factors on different aspects of the authors’ style. So we study the effect of similar social and environmental factors on the style of the two authors: Louis Ferdinand Celine and Djalal Al-e Ahmad، using sociological analysis.