سبك مصرف غذا در تعليم و تربيت اسلامي

هدف: هدف از اين پژوهش تبيين و معرفي سبك مصرف غذا در آموزه هاي تعليم و تربيت دين اسلام مي باشد. روش: اين تحقيق از نوع تحقيقات بنيادي نظري مي باشد و به لحاظ روش تحقيق به صورت توصيفي و تحليلي است و به روش كتابخانه اي و با استفاده از امكانات رايانه اي، مطالب از كتابخانه هاي ديجيتالي و صفحات وب جمع آوري شده است. يافته ها: توجهي جامع به گزاره هاي اسلام در موضوع تغذيه نشانگر سبك و برنامه مشخص در مصرف غذا مي باشد. در اين تحقيق سعي شده است كه با ارائه يك دسته‌بندي جديد در سبك مصرف غذا در اسلام نشان داده شود كه نگاه اسلام به غذا يك نگاه يك‌بعدي نيست، فقط غذايي كه دردهانمان مي‌گذاريم مهم نيست؛ بلكه نگاه و بينش ما به غذايي كه مي‌خوريم چگونه است؟ از كجا آمده؟ چه بايد بخوريم؟ در چه زمان و حالتي بايد بخوريم؟ چگونه بايد خورده شود؟ بعد از خوردن غذا چه بايد كرد؟ نيز مهم مي باشد. الگوي شناختي، الگوي اخلاقي، الگوي رفتاري و الگوي آثاري چهار وجهي هستند كه سبك مصرف غذا در اسلام را تشكيل مي دهند. نتيجه: از آنجا كه يكي از مؤلفه‌هاي مهم برنامه‌ي تربيتي اسلام توجه و اهميت به تغذيه است و بر طبق اين مفاهيم اسلام برنامه و سبكِ مشخص و جامعي را پيرامون موضوع بيان كرده است؛ لذا بر ماست كه در بكارگيري آن در رويكرد و سياست هاي اجتماعي توجه كافي داشته باشيم و بصورت اجرايي از آن بهره بگيريم.