ارزيابي ارتباط بين زيست پذيري و تاب آوري در محلات كلان شهر مشهد

Evaluate the relationship between viability and resilience in the neighborhoods metropolitan Mashhad

امروزه توجه به مبحث تاب آوري به منظور كاهش خطرات و خسارات ناشي از سوانح طبيعي به منظور افزايش سطح زيست پذيري شهرها مورد توجه جدي مسوولان و دست اندركاران مسائل شهري قرار گرفته است. براين اساس، در اين پژوهش ضمن سنجش تاب آوري و زيست پذيري شهري در محلات كلان شهر مشهد به بررسي ارتباط بين تاب آوري و زيست پذيري پرداخته شده است. بدين منظور ابتدا شاخص هاي موثر در تاب آوري و زيست پذيري شهري شناسايي و تعريف عملياتي شدند. سپس با تعيين محلات نمونه و با استفاده از روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه اطلاعات مورد نياز جمع آوري گرديد. در مرحله بعد با استفاده از روش آنتروپي شانون و روش تصميم گيري چند معياره VIKOR محلات مورد مطالعه مورد اولويت بندي قرار گرفتند. در نهايت با استفاده از آزمون آماري همبستگي پيرسون ارتباط بين تاب آوري و زيست پذيري شهري مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه از نظر زيست پذيري شاخص مسكن با وزن 0.285 و شاخص حمل و نقل با وزن 0.212 به ترتيب داراي بيشترين و كم ترين اهميت و از نظر تاب آوري شاخص دانش در بعد اجتماعي با وزن 0.226 و شاخص توانايي بازگشت در بعد اقتصادي با وزن 0.011 به ترتيب كمترين و بيشترين وزن را دارا هستند. نتايج حاصل از تكنيك وايكور نيز نشان داد كه محله شريف با ميزان شاخص وايكور 0.000 از نظر تاب آوري و زيست پذيري رتبه اول را دارا مي باشد و محله نيزه با ميزان شاخص وايكور 1 از نظر تاب آوري و با ميزان شاخص وايكور 0.867 از نظر زيست پذيري در وضعيت نامناسبي از نظر تاب آوري و زيست پذيري قرار دارد. همچنين نتايج حاصل از آزمون همبستگي نشان داد كه ميزان همبستگي بين تاب آوري و زيست پذيري شهري برابر با 0.831 است كه اين مقدار گوياي رابطه قوي بين تاب آوري و زيست پذيري مي باشد.

Particular attention is paid to the topic of resilience to reduce risks and losses caused by natural disasters. In order to increase the viability of cities and authorities responsible for urban issues has been seriously. Accordingly, in this study, measuring resiliency and livability in the city of Mashhad metropolitan areas to assess the relationship between resilience and viability has been for this purpose, effective measures to identify and define operational resilience and viability of the city were. Then set the sample localities and using the required data were collected through a survey and questionnaire. Then, using the Shannon entropy and multi-criteria decision VIKOR the study areas were prioritized. Finally, using Pearson's correlation coefficient correlation between urban resilience and viability were examined. The results showed that in terms of viability, weighing 0.285 and Housing Index, transport index with the highest and lowest 0.212 weight and importance of the social dimension of resilience index and weighing 0.226 back in the economic affordability index with the lowest and highest weight have the weight of 0.011. The results also showed that the technique Vikor Sharif neighborhood vikor index of 0.000 in terms of resiliency and livability of the first rank, and therefore Spear neighborhood with vikor 1 of resiliency index and the index vikor 0.867 in terms of viability at a disadvantage in terms of the resilience and viability. The results of correlation analysis showed a significant positive relationship between resiliency and livability of a city there.