توليد و استفاده از سلاح هاي كشتار جمعي از ديدگاه فقه اسلامي

Producing and Using Weapons of Mass Destruction according to Islamic

اين نوشتار در پي اثبات تحريم ساخت و استفاده از سلاح هاي كشتار جمعي (اتمي، ميكروبي، هسته اي) از ديدگاه فقه و اجتهاد است. نخست بيان شده كه منظور از سلاح هاي كشتار جمعي سلاح هايي است كه قدرت تخريب فوق العاده دارد و علاوه بر نظاميان، افراد غيرنظامي را مورد اصابت قرار مي دهد، آنگاه به دليل عقلي و برخي از آيات قرآن كريم و روايات شريف، استدلال شده است و نتيجه اي كه حاصل شده اين است كه حتي در فرضي كه دشمن داراي چنين سلاحي است و از آن استفاده هم بتمايد، اسلام اجازه استفاده از چنين سلاحي را در جنگ نمي دهد. در اين مقاله اين مطلب به خوبي واضح و روشن گرديده كه، دين اسلام هرگز موافق با اين نيست كه مسلمانان هر عملي را كه دشمنان و كفار در جنگ با آنان انجام مي دهند، مرتكب شوند، از اين رو براي نمونه اگر كفار اسراي مسلمانان را به قتل برسانند و با آنان را مثله نمايد، هيچ گاه اسلام اجازه مقابله به مثل در چنين مواردي را نمي دهد.

The present writing aims to prove that، according to [Islamic] jurisprudence and Ijtihad، producing and using weapons of mass destruction (atomic، microbial، and nuclear) are prohibited. By weapons of mass destruction، weapons are meant which have an extraordinary destruction power and، in addition to military people، kill civilians. Based on rational arguments، some Quranic verses as well as noble hadiths، it has been argued that even if the enemy has such weapons and uses them، Islam does not allow to use these weapons in war. In the present article، it has been clearly explained that Islam never agrees that Muslims do whatever action against enemies and disbelievers in war. For example، if disbelievers kill Muslim prisoners or mutilate them، Islam never does allow Muslims to do similar actions.