تبيين روابط بين توانمندي و چابكي سازماني و ارائه يك الگو در راستاي سياست هاي كلي نظام اداري

Explaining the Relationship between Organizational Capability and Agility and Providing a Model in Line with General Policies of the Administrative System

هدف اين پژوهش، تبيين روابط بين توانمندي و چابكي سازماني در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور و ارائه يك الگو در راستاي سياست‌هاي كلي نظام اداري است. روش تحقيق پژوهش، توصيفي ـ پيمايشي از نوع همبستگي و از نظر هدفف توسعه‌اي - كاربردي است كه داده‌ها به‌شيوۀ تحقيقات ميداني جمع‌آوري شده است. جامعه موردبررسي شامل خبرگان و كاركنان دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور بودند. حجم نمونه با استفاده از روش دلفي 33 نفر از خبرگان و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي دومرحله‌اي، 378 نفر از كاركنان دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور، با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه‌هاي محقق‌ساخته بوده كه روايي و پايايي آنها مورد تأييد واقع شد. نتايج، حاكي از آن است كه مؤلفه چندپيشگي كاركنان به مؤلفه‌هاي چابكي سازمان اضافه و مؤلفه احساس قدرت از مؤلفه‌هاي توانمندي فردي حذف شده است. بين توانمندسازي و چابكي سازماني و مؤلفه‌هاي توانمندي فردي و سازماني و چابكي سازماني رابطۀ معني‌دار و از نوع مستقيم وجود دارد. درمجموع، چابكي سازماني توسط زيرمقياس‌هاي توانمندسازي تبيين مي‌شود و الگوي تبيين‌شده در اين پژوهش از اعتبار مطلوبي برخوردار است.

This study is intended to explain the relationship between organizational capability and agility in the medical science universities of the country and to provide a model for general policies of the administrative system. The research follows a descriptive-survey method based on correlation. It is an applied research following a developmental applied method. The data is collected through field research. The research population includes experts and staff of the medical science universities of the country. The sample size is 33 using the Delphi method. Using a two-stage cluster sampling method and Cochran Formula, 378 staff members of Iranian medical sciences universities were selected. The data collection tool was a researcher-made questionnaire whose validity and reliability were confirmed. The results indicated that the multi-occupational component of the employees should be omitted from the agility components of the organization and the component of individual sense of strength and ability should be eliminated. There is a meaningful and direct relation between empowerment and organizational agility and the components of individual and organizational empowerment and organizational agility. Generally, organizational agility is explained by the subscales of empowerment and the model explained in this research is valid highly.