اثرات قلبي بازتواني ورزشي بر كيفيت زندگي، اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به نارسايي قلب

Cardiac effects of exercise rehabilitation on quality of life, depression and anxiety in patients with heart failure patients

مقدمه: اثرات مفيد تمرين ورزشي در انواع اختلالات قلبي ثبت شده است. اين مطالعه به منظور بررسي اثرات ورزش در يك برنامه‌ي بازتواني ورزشي بر كيفيت زندگي، اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي ارجاع شده براي بازتواني قلبي طراحي شده است. روش‌كار: دراين كارآزمايي باليني 65 بيمار با سن 70-50 سال مبتلا به نارسايي قلبي از بين بيماران مراجعه‌كننده به پژوهشكده‌ي بازتواني قلب و عروق اصفهان در سال 1391 به صورت تصادفي در دو گروه آزمون (33 نفر) و شاهد (32 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون در يك برنامه‌ي 8 هفته‌اي تمرين هوازي نظارت شده، به مدت 45-30 دقيقه در هر جلسه، 3 روز در هفته در روزهاي متناوب (8 هفته)شركت كردند، در حالي كه افراد گروه شاهد، مراقبت‌هاي پزشكي استاندارد را دريافت و در طول اين دوره در هيچ برنامه‌ي ورزشي منظم شركت نداشتند. در آغاز و پايان برنامه‌ي توان‌بخشي ورزش، آزمون‌هاي افسردگي و اضطراب بك و فرم كوتاه (36 سئوالي) پرسش‌نامه‌ي كيفيت زندگي براي ارزيابي افسردگي، اضطراب و كيفيت زندگي انجام شد. يافته‌ها: نمره‌ي كيفيت زندگي، اضطراب و افسردگي در گروه آزمون در مقايسه با گروه شاهد بهبود معني‌داري نشان داد (0/001=P). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد به‌كارگيري يك برنامه‌ي بازتواني ورزشي مناسب به بهبود وضعيت رواني و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي كمك خواهد كرد.

Abstract Introduction: Exercise training has well documented beneficial effects in a variety of cardiac disorders. This study was designed to assess the effects of exercise on an exercise rehabilitation program on the quality of life, depression and anxiety in heart failure patients referred for cardiac rehabilitation. Materials and Methods: In this clinical trial,65 patients aged 50-70 years with heart failure among patients who referred to Institute of Heart Rehabilitation of Isfahan were assigned randomly to two groups of experimental (n=33) and control (n=32). Subjects in the experimental group participated in a supervised 8-week aerobic training program of 30-45 min sessions (3 days per week on alternate days), while those in the control group received standard medical care and were not involved in any regular training program during this period. At the beginning and the end of the exercise rehabilitation program, the Beck Anxiety and Depression inventories and short form of quality of life questionnaire were fulfilled for the assessment of depression, anxiety and quality of life. Results: The scores of quality of life, depression and anxiety showed a significant improvement in experimental compared to control group after 8 weeks exercise rehabilitation (P=0.001). Conclusion: It seems that an appropriate application of exercise rehabilitation program would improve the psychological status and quality of life in long-term maintenance chronic heart failure patients.