چگونگي نقش‌آفريني وجه اجتماعي انسان در ارتقاي اخلاقي با تحليل ديدگاه ديويي و بازسازي براساس ديدگاه اسلامي

The How of Playing Role by Human Social Aspect in Ethical Development with an Emphasis on Dewey`s View and Reconstructionism on the Basis of Islamic Teachings

هدف اصلي اين پژوهش به دست آوردن رويكردي اجتماعي به تربيت اخلاقي است. ابتدا با كمك گرفتن از ديدگاه ديويي به عنوان انديشمندي كه تربيت اخلاقي را با رويكردي اجتماعي معرفي نمود، سعي شد عاملي اثرگذار كه موجب مي‌شود فرايند تربيت اخلاقي رويكردي اجتماعي به خود بگيرد، استنتاج گردد كه اين عامل در مؤلفه «ارتباط» معرفي شد. اثرگذاري اين عامل به گونه‌ايست كه با تقويت آن، توان‌هاي اخلاقي انسان تقويت مي‌شود. سپس نقش اين مؤلفه در ارتقاي اخلاقي انسان مبتني بر ديدگاه اسلام بررسي گرديد و ضمن به دست آمدن تأييد بر اهميت اين مؤلفه، تلاش گرديد چگونگي نقش‌آفريني آن در ارتقاي اخلاقي به دست آورده شود. حاصل اين تلاش و بررسي‌، معرفي توانمندي‌ هايي يازده‌گانه به عنوان محورهاي تربيت اخلاقي با تكيه بر وجه اجتماعي انسان، مبتني بر ديدگاه اسلام است.

The main purpose of this study is to obtain a social approach to moral education. At first, using Dewey's view as the one introducing ethical education with a social approach, an attempt has been made to know and introduce the agent that causes a the process of moral education take the form of a social approach, as shown in the paper, that agent may be known as "communication". The impact of this agent is such that it strengthens human moral strengths. Then, the role of this component in promoting human morality based on the viewpoint of Islam was studied and, while gaining confirmation of the importance of this component, attempts have been made to find out how its role in promoting ethics was achieved. As concluded by the study, the eleven capabilities known as the basis of moral education with regard to the social aspect of human being may be known as being based on the viewpoint of Islam.