كليدواژه :
تضمين اخلاقي , انگيزه , واقع‌گرايي اخلاقي , غير واقع گرايي , اخلاق , حقوق
چكيده فارسي :
در صورت انتخاب رويكرد غير واقع‌گرايانه در اخلاق نمي‌توان ضمانتي اخلاقي، منطقي و عملي براي تحقق ارزش‌هاي اخلاقي مدنظر ارائه داد؛ زيرا احكام اخلاقي اگر تابع احساسات افراد يا توافق‌هاي جمعي و يا صرف امر و نهي باشند واقعيتي نخواهند داشت كه بتوان آنها را توجيه عقلاني كرده و عامل اخلاقي را منطقاً به‌سوي فعل اخلاقي دعوت كرد، ولو آن‌كه قوانين دولتي مي‌توانند افراد جامعه را وادار به مراعات احكام اخلاقي نمايند. در اين صورت آنچه مراعات شده است قانوني حقوقي است، نه فعلي اخلاقي و لذا داراي ارزش اخلاقي نخواهد بود. اما در صورت پذيرش واقع‌گرايي انگيزه‌هاي مختلفي براي تحقق عمل اخلاقي مي‌توان ارائه كرد كه بالاترين آنها عمل براساس حب به كمال مطلق الهي است. عملي كه با اين انگيزه انجام گيرد، در عين اين‌كه با ارزش‌ترين عمل اخلاقي خواهد بود مؤثرترين پشتوانه عقلاني، واقعي و اجرايي را خواهد داشت. مقاله حاضر توضيح و تبيين ابعاد مختلف مسئله فوق است.
چكيده لاتين :
Given choosing an unrealistic ethical approach, moral, logical and practical safeguards can not be provided for the realization of ethical values, since if moral judgments taken as being based on human emotions, collective agreements or pure formal convention, they will not be real and may not be explained rationally and evoke the agent to act ethically; even though government laws could force the people of the community to comply with ethical rulings. In this case, what is observed is a legal law, not a moral one, and, therefore, will not have moral value. But if realism is accepted, various motivations for the realization of moral action can be presented, the highest of which is based on the divine absolute perfection. The action taken with this motive, while being the most valuable moral act, will have the most effective rational, real, and executive support. The paper has explained the various dimensions of the above issue.
