اثربخشي آموزش شناختي - رفتاري گروهي بر دلبستگي، نگرش هاي ناكارآمد و ميزان سازگاري زناشويي افراد متاهل

The effectiveness of cognitive behavioral group training on attachment and dysfunctional attitudes and marital adjustment of married

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزيابي ميزان اثربخشي آموزش شناختي-رفتاري گروهي بر دلبستگي، نگرش‌هاي ناكارآمد و ميزان سازگاري زناشويي افراد متاهل انجام شد. روش‌كار: شركت‌كنندگان اين كارآزمايي باليني، 16 نفر از متاهلين با سبك دلبستگي ناايمن و سازگاري زناشويي پايين بودند كه به صورت در دسترس از مراجعين به مجتمع بهداشتي-درماني شهرداري مشهد در سال 1390 انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 8 نفره‌ي آزمون و شاهد قرار گرفتند. شركت‌كنندگان هر دو گروه با مقياس‌هاي سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالان كالينز و ريد (RAAS)، سازگاري زناشويي لاك و والاس (LWMAS) و مقياس نگرش‌هاي ناكارآمد (DAS) ارزيابي شدند. گروه آزمون در 8 جلسه‌ي هفتگي گروه‌درماني شناختي-رفتاري (2 ماه) در مجتمع بهداشتي-درماني شهرداري مشهد شركت كردند. گروه شاهد نيز هم‌زمان تحت 8 جلسه آموزش مهارت‌هاي زندگي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي مك‌نمار، تحليل كوواريانس يك‌سويه و تي گروه‌هاي مستقل با كمك نرم‌افزارSPSSتحليل شدند. يافته‌ها: آموزش شناختي-رفتاري گروهي باعث كاهش معني‌دار نگرش‌هاي ناكارآمد (P<0.01) و اضطراب و افزايش ميزان وابستگي در روابط مي‌شود و مي‌تواند به بهبود سبك دلبستگي بينجامد(P<0.05) هم‌چنين تعداد بيشتري از افراد گروه آزمون در مقايسه با گروه شاهد به سازگاري زناشويي رسيده‌اند. درصد بهبودي آزمودني‌هاي گروه آزمون در تمام متغيرهاي پژوهش بيشتر از درصد بهبودي آزمودني‌هاي گروه شاهد بود. نتيجه‌گيري: آموزش شناختي-رفتاري گروهي به عنوان يك رويكرد درماني مي‌تواند در تغيير ميزان وابستگي،اضطراب، نگرش‌هاي ناكارآمد و سبك‌هاي دلبستگي زوجين، موثر باشد.

Introduction: This study aimed to assess the efficacy of cognitive behavioral group training on attachment and dysfunctional attitudes and marital adjustment of married people. Materials and Methods: Subjects of this clinical trial, were 16 married individuals with insecure attachment style and low marital adjustment. They were selected via convenience sampling among people who referred to Health and Treatment Center of Mashhad Municipality in 2011. They randomly divided into experimental and control groups. Both groups were assessed by adult attachment styles of Collins and Reid (RAAS), Locke and Wallace Marital Adjustment Scale (LWMAS) and Dysfunctional Attitudes Scale (DAS).The experimental group participated in 8 sessions of group cognitive behavioral therapy and simultaneously control group in 8 sessions of life skills. The data was analyzed by covariance (ANCOVA) and ttest. Results: Results showed that cognitive behavioral training group compared with the control group, a significant decrease in anxiety (P<0.01). Cognitive behavioral training can also reduce dysfunctional beliefs and improve the attachment (P<0.05). Also more subjects in experimental group compare to controls, achieved to marital adjustment and improvement of all the variables. Conclusion: Group cognitive behavioral training as a therapeutic approach can be beneficial in modifying of dependency, anxiety, dysfunctional attitudes and couples' attachment styles.