بررسي رابطه سلامت عمومي با فرسودگي شغلي و كفايت اجتماعي معلمان زن مدارس ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 1392-1393

Studying the Relationship between General Health and Occupational Burnout and Social Competency of Primary SchoolFemale Teachers of Tehran (Academic year of 1392-93)

تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه بين سلامت عمومي با فرسودگي شغلي و كفايت اجتماعي معلمان زن مدارس ابتدايي در شهر تهران انجام شده است. در اين تحقيق از پرسش نامه 28 سوالي GHQ، كه براي سنجش سلامت عمومي به كار مي رود، استفاده شده است. هم چنين براي سنجش فرسودگي شغلي (MBI) از پرسش نامه 25 سوالي مسلچ، شامل چهار خرده آزمون (خستگي عاطفي، مسخ شخصيت، عملكرد شخصي، و درگيري) استفاده شده است و در نهايت براي سنجش كفايت اجتماعي از پرسش نامه الگوي چهاربعدي كفايت اجتماعي فلنر، شامل 47 پرسش، استفاده شده است. داده هاي خام گردآوري شده از طريق روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي تجزيه و تحليل شده است. براي تحليل هاي استنباطي از رگرسيون ساده تك متغيره استفاده شده است. نتايج اين تحقيق نشان داده است كه بين سلامت عمومي و فرسودگي شغلي ارتباط معكوس و معناداري وجود دارد؛ به اين معني كه با افزايش سلامت عمومي، فرسودگي شغلي كاهش و با كاهش ميزان سلامت عمومي، فرسودگي شغلي افزايش مي يابد، اما بين سلامت عمومي و كفايت اجتماعي ارتباط معناداري وجود ندارد.

The present study was conducted with the aim of studying the relation between general health and occupational burnout and social efficiency of primary school female teachers in the city of Tehran. In this research, the 28-item General Health Questionnaire(GHQ) was used for assessing the general health. Maslach Burnout Inventory (MBI) which consists of 25 items and four scales of emotional exhaustion, depersonalization, personal accomplishment, and tensionwas utilized. Flener four-dimensional model questionnaire, which consists of 47 items, was administered for assessing social competences. Raw data, collected through descriptive statistics (mean, deviation) and inferential statistics, was then analyzed. Simple linear regression was used for inferential analyses. The results indicate that there is indirect and significant relationship between general health and occupational burnout, in a sense that when general health increases, occupational burnout decreases, and when general health decreases, occupational burnout increases. However, there was no significant relationship between general health and social efficiency.