كاوشي هستي شناسانه در پديده مادرشدن: نقش وجودي مادر در تببين مفاهيم وجودي آفرينش و مرگ

An Existential Investigation into Motherhood: the Existential Role of the Mother in Defining Creation and Death

مرگ از مطالب مهم در هستي گرايي است، مسئله اي كه نگرش فرد به آن در زندگي، چارچوب وجودي وي را در شاهراه زندگي تا مرگ ترسيم مي كند. مرگ پيش از آنكه پديده اي فيزيكي باشد، نوعي خودآگاهي بر وجود پاياني حتمي اما تصادفي براي زندگي و مديريت زندگي بر مبناي آن است. بنابراين، مهم ترين بحران وجودي انسان چگونگي برخورد با مرگ است. از اين ديدگاه، فرآيند مادرشدن از بارداري تا زايمان الگويي بارز از يك دوره بحران وجودي خودآگاه در برابر مرگ و تلاش براي بقا مي باشد. اين مسئله تركيبي است از خودآگاهي مادر نسبت به مرگ خود و مرگ فرزند، فرزندي كه بخشي از وجود مادر در دوره بارداري است. از اين رو، روان مادر در دوره بارداري همواره آبستن نبرد مفاهيم مرگ و زندگي خود و نوزاد، و در هنگام زايمان، درگير مرگ احتمالي خود يا نوزاد مي باشد. مرگ نمادين زن در بدو بارداري، ورود او به برزخ نه ماهه بارداري و آزادي او در بهشت زايمان به تعبيري فلسفي نوعي دگرديسي در احوال آدمي است، تغييري كه الگويي روشن از مفهوم فلسفي وجود در قالب شخصيت مادر به انسان عرضه مي دارد. اين مقاله با تبيين مباني وجود از ديدگاه هستي گرايي به نقش مادر در تجلي اين جنبه از آفرينش مي پردازد.

Death in Existentialism is a way of living based on which the individual manages his/her life from birth to death. Death is not only a physical phenomenon but also self-consciousness over the contingency of one’s death and managing one’s life. Thus, the most important existential crisis in one’s life is one’s confrontation with death. Accordingly, motherhood from pregnancy to delivery is a clear example of a period of a self-conscious existential crisis of survival. This involves the mother’s self-consciousness over her death and that of her baby, the baby who is part of her existence before its birth. Therefore, the mother’s psyche in pregnancy is always a battlefield for her or her baby’s death and survival as well as the contingent death of herself or the baby in the moment of delivery. The symbolic death of the woman before motherhood, her entrance to the purgatory of pregnancy, and her liberation in the heaven of motherhood is philosophically a kind of metamorphosis in the state of humankind and a clear definition of existence through the figure of the mother. This paper tries to highlight the role of mothers in manifesting this aspect of existence in the whole creation.