مناسبات مكاني و بازتوليد كليشه هاي جنسيتي: تناظر دنياي ذهني و دنياي عيني در رمان طوبي و معناي شب

Spatial relations and the reproduction of gender stereotypes: correspondence subjective world and the objective world in the novel Touba and the Meaning of Night

مناسبات مكاني، به عنوان يك لايه نشانه شناختي در مطالعات گفتماني، در بازتوليد روابط قدرت، توليد هژموني و مشروعيت به ايفاي نقش مي پردازند. در اين پژوهش، سعي بر آن داريم تا با بررسي نسبت هاي مكاني زن شخصيت اصلي رمان، طوبي، نشان دهيم كه چطور مكان دلالتگر مي شود و چطور به واسطه جنسيت، نشاندار مي شود. خانه، نقشي محوري در رمان طوبي و معناي شب ايفا مي كند؛ خانه اي كه با شروع داستان، طوبي در حياط آن توصيف مي شود و تا پايان رمان كه پيري و مرگ طوبي است، او را در بر گرفته است. پيوند خوردن اين خانه و زنِ شخصيت اصلي رمان، دلالت هاي چندي را در پي دارد كه در اين پژوهش با استفاده از نظريه نشانه شناسي مكان به تبيين آن پرداختيم. فرض اين پژوهش بر اين است كه در اين رمان، تقابل دوتايي درون/ بيرون با تقابل دوتايي زن/ مرد متناظر است؛ به اين معني كه درون با زنانگي و بيرون با مردانگي نشان دار مي شود و برهم زدن اين تناظر به فاجعه مي انجامد. اين ساختار تمايزي تا جايي ادامه پيدا مي كند كه ذهن، دروني ترين لايه مكاني مي شود كه شخصيت هاي زن در آن زندگي مي كنند. همچنين اين ساختار تمايزي به تقسيم كار جنسيتي و برخي كليشه هاي جنسيتي در رمان دامن مي زند.

Spatial relations, as a semiotic layer in discourse studies, play a significant part in reproducing power relations and producing hegemony and authority. Analyzing the spatial relations of the novel's heroine, the present study aims at showing how space signifies and how it becomes marked through gender. House plays an important role in Tooba and the Meaning of Night — the house in the yard of which Tooba is described toward the opening of the story and which encircles her until the end of the story, when the old Tooba dies. The connection of the heroine to this house carries several significations, which this essay clarifies using semiotics of space. The basic hypothesis of this essay is that in this novel the binary opposition of inside/outside is parallel to woman/man, in the sense that interior space is marked by femininity and exterior space by masculinity, and disrupting this parallelism results in disaster. This distinction between the feminine inside and the masculine outside is reinforced to the extent that the mind becomes the innermost spatial layer in which the female characters of the novel live. Moreover, this distinction intensifies the gender-based division of labor and gender clichés in the novel.