پديد آورندگان :
مالكي خضرلو، مهديه دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , اهتمام، محمدحسين دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , مجني، حسن كريم دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , زينلي بادي، حسين مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان اصفهان - مركز شهيد فزوه اصفهان
كليدواژه :
دگرآسيبي , عصاره آبي , ژنوتيپ زعفران , بازدارندگي رشد , پيچك صحرايي
چكيده فارسي :
به منظور بررسي اثر دگرآسيبي ژنوتيپ هاي مختلف زعفران بر روي صفات علف هرز پيچك صحرايي، آزمايشي در سالهاي 1391 و 1392در آزمايشگاه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشكده كشاورزي دانشگاه صنعتي اصفهان انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي صورت پذيرفت. فاكتورها شامل 20 ژنوتيپ زعفران (همدان، نيشابور1، نيشابور2، نيشابور3، نيشابور4، سبزوار، مشهد1، مشهد2، نطنز، خاف، چاي‌باق خراسان، تربت‌جام، كاشان، گناباد، تربت‌حيدريه، بيرجند، يزد، شيراز، اصفهان، كاشمر) و 7 غلظت عصاره آبي زعفران (0، 3، 6، 12/5، 25، 50 و 100 درصد) بود. صفات مورد بررسي شامل طول ريشه‌چه، طول ساقهچه، وزن تر ريشه‌چه، وزن تر ساقهچه، وزن خشك ساقهچه، درصد و سرعت جوانه‌زني بذر بودند. پيچك صحرايي به عنوان علف هرز هدف مورد بررسي قرار گرفت. طبق نتايج به‌دست آمده اثر ژنوتيپ، غلظت و اثر متقابل آن‌دو بر روي تمام صفات بررسي شده در اين علف هرز در سطح يك درصد معني‌دار بود. ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي تاثير متفاوتي بر روي صفات پيچك صحرايي داشتند. به اين صورت‌كه بيشترين اثر بازدارندگي مربوط به ژنوتيپ خاف و نيشابور3 و كمترين اثر بازدارندگي مربوط به ژنوتيپ‌هاي كاشان، تربت‌جام و گناباد بود. همچنين عصاره ها باعث كاهش تمام صفات شد، اما ميزان تاثير آن متفاوت بود. با افزايش غلظت عصاره اثر بازدارندگي بيشتر شد به طوريكه بيشترين اثر بازدارندگي در غلظت 100 درصد وكمترين بازدارندگي در غلظت 3 درصدعصاره مشاهده گرديد.
چكيده لاتين :
An experiment was condacted To study the allelopathic effect of saffron genotyps on bindweed in the department of agronomy and plant breeding of Isfahan University of Technology, Iran in 2012-2013. Experiment was arrange as a factorial in a completely randomized desiggn with three replication. Factors included 20 saffron genotypes obtained from different regions in Iran, ( Hamedan, Nishapur1, Nishapur2, Nishapur3, Nishapur4, Sabzevar, Mashhad1, Mashhad2, Natanz, Khaf, Khorasan, Torbatejam, Kashan, Gonabad, Torbat heydaryeh, Birjand, Yazd, Shiraz, Isfahan, Kashmar) and Aquous extracts were prepared from aerial parts of these saffron genotypes in concentrations of 0, 3, 6, 12.5, 25, 50 and 100%. Seedling traits of the attributes of Bindweed (as a target species) including radicle and plumule lengthes, radicale and plumule fresh weights, plumule dry weight, germination percent and velocity were measured.. Results showed that the effect of genotype and extract concentration and their interaction on measured traits were significant. Saffron genotypes had a different effect on the triats of bindweed. Genotypes "Khaf and Nishapur3" were proven to be the most allelopathic genotype, and genotypes "Kashan, Torbate jam and Gonabad" were found to leave minimal allelopatic effects on the target species. With increasing in aquous extracts concentration traits of target specie decreased, but the effect was diffreent. Maximum inhibition was observed in aquous extract concentrations of 100% and minimum inhibition was observed at aquous extract concentrations of 3% .
