بررسي موج چاكنايي همخوان‌ روان /r/ در زبان فارسي

A study of the glottal wave of liquid consonant /r/ in Persian Language

هدف مقاله بررسي موج چاكنايي همخوان‌ روان /r/ در زبان فارسي و در 11 بافت آوايي است. بدين‌جهت، صداي 10 گويشور زبان فارسي معيار با استفاده از دستگاه حنجره‌نگار (EGG) ضبط و سپس با نرم‌افزارهاي Speech Studio، Praat و EGG Works مرحله‌ي بسته‌بودن هر يك از دوره‌ها اندازه‌گيري شد. نتيجه‌ي بررسي نشان مي‌دهد كه بافت آغاز واژه، بين دو واكه، قبل و بعد از همخوان‌هاي واكدار باعث كاهش نسبت بسته‌بودن موج چاكنايي /r/ مي‌شود. /r/ در بافت بين دو واكه، به‌صورت زنشي توليد مي‌شود و نيز در پايان واژه، بعد از همخوان‌هاي بيواك و واكدار و در ميان واژه، قبل از همخوان‌هاي بيواك و در پايان واژه، بعد از واكه‌ها واكرفته مي‌شود و فرايند توليد اين همخوان در پايان واژه و بعد از همخوان‌هاي بيواك و واكدار با سايش همراه است. همچنين در تمام تلفظ‌هاي /r/ بين زنان و مردان تفاوت وجود دارد.

This study aims at observing the glottal wave of the liquid consonant /r/ in Persian language. For this end, the voices of 10 speakers were first recorded using EGG and Speech Studio, Praat, EGG Works, the closed stage of each period was measured. The findings show that the closed quotient of the glottal wave /r/ decreases at the beginning of a word, between two words, and also before and after voiced consonants. /r/ is articulated in a flapped way between two vowels and also at the end of a word after voiced and voiceless consonants and in the middle of a word before voiceless consonants and at the end of a word after vowels becomes devoice. The manner of articulation of this consonant at the end of word and after voiced and voiceless consonants becomes fricative. Also, in all utterances of /r/ there is a difference between men and women.