بررسي باهم‌آيي پيش‌فعل و همكرد «كشيدن» در فعل مركب فارسي بر اساس نظرية واژگان زايشي

A study of co-occurrence of preverb and the light verb “KESHIDAN” in Persian Compound Verbs based on Generative Lexicon approach

اين مقاله با هدف بررسي و تحليل باهماييِ عناصر پيش‌فعل اسمي و همكرد «كشيدن» در فعل مركب فارسي بر مبناي نظرية واژگان زايشي (پاستيوسكي ، 1995) نگاشته شده است و مي‌كوشد تا با بهره‌گيري از مفاهيم مطرح در اين نظريه، علل معناييِ تاثيرگذار بر باهم‌آيي عناصر مذكور و محدوديت‌هاي حاكم بر آن را مورد بررسي قرار دهد. در اين مسير پس از طبقه‌بندي عناصر پيش‌فعلي اسمي تركيب شده با همكردِ «كشيدن»، تلاش مي‌كنيم به بررسي سهم معنايي آنها در مجموعه داده‌هاي مورد تحليل بپردازيم. از نتايج اين تحليل مي‌توان به نقش و تأثير اطلاعات رمزگذاري شده در سطوح چندگانة بازنمايي‌هاي واژگاني- معناييِ عناصر پيش‌فعل و همكرد «كشيدن» در باهمايي عناصر تشكيل‌دهندة اين گروه از افعال مركب اشاره كرد. روش اين پژوهش، توصيفي- تحليلي است. افعال مركب مورد بررسي و معاني و مثال‌هاي مربوطه از فرهنگ بزرگ سخن (انوري، 1381) استخراج شده است.

This paper aims to analyze co-occurrence of preverb and light verb “KESHIDAN” in persian compound verbs, based on the theory of Generative Lexicon (Pustejovsky, 1995) and tries to show how the semantic properties influencing co-occurrence of two elements constituting the compound verbs made with this light verb. The first step is to classify noun preverbs combined with this light verb, using theoretical concepts of Generative Lexicon theory (Pustejovsky, 1995). This analysis indicates that encoded information in multiple levels of the lexical-semantic representations of preverbs and light verb “KESHIDAN” plays an important role in restricting their co-occurrence.The research is descriptive-analytic. Studied compound verbs and meanings and examples cited from Anvari (2002).